Historia:
Katyń - lista pomordowanych. Ku pamięci.
Ilość osób w spisie: 4417.
Średnia długość życia: 38 lat.
Mężczyzn: 4415 (99.9547%), kobiet 2 (0.0453%).
Średnia długość życia liczona jest tylko dla osób przy, których udało się ustalić datę roczną urodzenia i śmierci.
Katyń to wieś położona w obwodzie smoleńskim na terenie Rosji. Usytuowana jest 18 kilometrów na zachód od Smoleńska. W niedalekim Gniezdowie znajdującym się 14 km na zachód od Smoleńska, mieści się "Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu".
W rosnącym w niewielkiej odległości na południowy zachód lesie, nazywanym Katyńskim (uroczysko Kozie Góry), który dawniej znajdował się na terenach NKWD dokonano w roku 1940 mordu na internowanych polskich oficerach, więzionych wcześniej w Kozielsku.
Katyń - zbrodnia:
Na początku lutego 1940 roku istniało opracowanie charakteryzujące środowisko jenieckie więziony Polaków. Analizie poddano przekonania polityczne więźniów, pochodzenie społeczne, wzięto pod uwagę również względy kadrowe i inne. 20 lutego padła konkretna propozycja dotycząca dalszych losów oficerów polskich. Osoby chore i powyżej 60 roku życia sugerowano zwolnić do domów. Podobnie z mieszkańcami Kresów, posiadającymi przydatne w cywilu zawody, na których nie było obciążających materiałów.
Natomiast los oficerów KOP, oficerów II Oddziału Sztabu Głównego i kontrwywiadu, sądownictwa, prokuratury, działaczy POW, "Sokoła" i obszarników wydawał się być przesądzony, ponieważ proponowano, aby skierować ich na Kolegium Specjalne NKWD, co w praktyce mogło oznaczać wyrok.
Przed 4 marca 1940 odbyła się narada dotycząca technicznych aspektów usunięcia internowanych z obozów. Zebranie to miało miejsce w Zarządzie do spraw Jeńców Wojennych. W czasie jej trwania w kierownictwie NKWD, opracowywany był już dokument, który zawierał propozycje wymordowania jeńców polskich.
Po przygotowaniu odpowiedniej uchwały w dniu 5 marca 1940 roku wydano dodatkowo dyrektywę o deportacji rodzin oficerskich w głąb Rosji.
15 marca wezwani zostali na odprawę do Moskwy komendanci obozów i szefowie obozowych oddziałów specjalnych.
16 marca zawieszono możliwość korespondencji jeńców. W tym właśnie dniu podjęta została nieudana niestety próba ucieczki przez Waldemara Hejberta, Teodora Kozłowskiego, Wojciecha Morawskiego, Kazimierza Błońskiego oraz Feliksa Kowszun-Cywińskiego
W dniu 21 marca rozpoczęto wysyłkę formularzy z obozu pod adresem wspomnianego wyżej Zarządu do spraw Jeńców Wojennych.
W celu uniknięcia podejrzeń i nie wywoływaniu paniki wywozem współtowarzyszy, personel obozowy pod koniec marca rozpowszechniał wśród jeńców pogłoskę o powrocie internowanych do domów.
Rozkaz rozpoczęcia akcji zagłady internowanych został wydany poczas rozmowy telefonicznej w dniu 1 kwietnia 1940 roku. Przygotowane zostały listy na podstawie, których zabierano z obozu jeńców. Listy z reguły liczyły około 100 osób w zależności od ilości podstawionych wagonów, jak również możliwości NKWD-zistów roztrzeliwujących jeńców. Wyczytanych z listy jeńców przewożono zamkniętymi ciężarówkami pod ścisłą ochroną na stację kolejową w Kozielsku. Następnie pociąg jechał od 1 do 3 dni do Smoleńska, a później kilkanaście kilomerów do Gniezdowa. Część jeńców, szczególnie z pierwszych transportów była rozstrzeliwana w Smoleńsku w więzieniu NKWD. Następnie zwłoki wywożono samochodami do Lasu Katyńskiego. W większości jednak jeńców dowożono pociągiem do Gniezdowa, a nastepnie transportowano do Lasu Katyńskiego gdzie byli zabijani.
Ostatni jeniec został wysłany na śmierć z Kozielska w dniu 20 maja.
źródło: www.radaopwim.gov.pl
Jan Amerek
Data ur.: 11-11-1908
Data odejścia:02-04-1940
Trwa dodawanie.
Trwa dodawanie.
