por. Kazimierz Fuhrman "Bratek", "Zaczep" (Marek Lachowicz)
Oficer Wojska Polskiego II RP, Armii Krajowe
Agent SB TW "Kazik"
Syn Andrzeja Fuhrmana, właściciela restauracji i Stefanii z domu Sołtysik.
Ukończył szkołę podoficerską w Śremie (miasto w woj. wielkopolskim, pow. śremski). Służył jako podoficer zawodowy w 53 PP Strzelców Kresowych
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. walczył w swoim macierzystym pułku (d-ca ppłk dypl. Szymon Kocur), został ranny pod Lelechówką-Brzuchowicami walcząc w ochronie sztabu Frontu Południowego (Grupa Armii gen. Kazimierza Sosnkowskiego). Po sowieckiej agresji na Polskę został aresztowany przez NKWD i wywieziony na Wschód. W marcu 1942 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojne w ZSRR gen. Władysława Andersa, gdzie został przydzielony do 24 PP, pułk został sformowany w lutym 1942 r., w miejscowości Czokpak na terytorium Kazachskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w składzie 8 Dywizji Piechoty (d-ca płk dypl. Bronisław Rakowski). Jednocześnie uczył się w Szkole Podchorążych. We wrześniu 1942 r. dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza. Zgłosił akces do służby w okupowanym Kraju, po przeszkoleniu konspiracyjnym ze specjalnością w łączności radiowej został zaprzysiężony na rotę AK 10.07.1943 r. i przeniesiony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza.
Został zrzucony nocą 14/15.09.1943 r. w ramach operacji lotniczej "Neon 7". Po skoku dostał przydział do Oddziału V Okręgu Wołyń AK jako oficer radiołączności, a następnie szef łączności 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty (d-ca ppłk dypl. Jan Wojciech Kiwerski "Oliwa"). Od 11.04.1944 r. walczył jako dowódca III baonu 50 PP AK.
25.07.1944 r. zmienił nazwisko na Lachowicz i podjął pracę jako geodeta. Wielokrotnie zmieniał miejsca zamieszkania. Ostatnim miastem jego życia był Płock, inwigilowany przez UB od 1953 r., gdy zwierzył się "kolegom" ze Śremu o swojej przeszłości był więziony pod zarzutem fałszowania danych geodezyjnych. Podjął współpracę z SB jako TW "Kazik", pobierając w latach 1958–1968 z tego tytułu wynagrodzenie. W 1969 r. SB zaniechała z Nim współpracy, bezskutecznie usiłowano wykorzystać go do kombinacji operacyjnych, służących nawiązaniu kontaktów z pracownikami brytyjskiej ambasady czy osobami zamieszkałymi w Anglii.
Był mężem Pauliny z domu Kinasz, z którą miał syna Andrzeja (1940-).
Zmarł jako Marek Lachowicz, pod tym nazwiskiem został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Walecznych
Źródła:
1. | Jędrzej Tucholski "Cichociemni", Instytut Wydawniczy "Pax" W-wa, 1984 |
2. | Wikipedia |