Poslki wojskowy
Żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Uczestnik Bitwy o Narwik (Norwegia)
Oficer Armii Krajowej





Syn Józefa Jurkiewicza, piekarza i Marii z domu Borecka, miał sześcioro rodzeństwa, prawie cała Jego rodzina została wywieziona w 1940 r. przez sowietów do Kazachstanu.
Początkowo uczył się w Państwowym Gimnazjum Koedukacyjnym im. Króla Jana Sobieskiego w Złoczowie (obecnie miasto w obwodzie lwowskim Ukrainy), a następnie w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie, gdzie zdał maturę w 1938 r. Po uzyskaniu matury podjął studia, z powodu wybuchu II wojny dane Mu było ukończyć 1 rok studiów na SGH w Warszawie.
We wrześniu 1939 r. nie został zmobilizowany, 16.09.1939 r. przekroczył granicę polsko-rumuńską. W grudniu dotarł do Francji, gdzie został skierowany na kurs łączności w Camp de Coëtquidan, następnie służył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich jako radiotelegrafista przydzielony do 2 batalionu strzelców podhalańskich 1 półbrygady. Od czerwca 1940 r. walczył w 1 batalionie strzelców podhalańskich 1 Brygady Strzelców, jednocześnie uczył się w Szkole Podchorążych.
Zgłosił akces do służby w okupowanym Kraju, po przeszkoleniu konspiracyjnym w Polskiej Szkole Wywiadu, został zaprzysiężony 29.12.1942 r. na rotę AK w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy 13/14 marca 1943 roku w ramach operacji lotniczej "Brick", zrzut przyjęła placówka odbiorcza "Wół" położona w okolicach Końskich. Po skoku otrzymał przydział do wywiadu ofensywnego Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego KG AK jako oficer techniczny ośrodka wywiadowczego referatu "Wschód", a następnie ośrodka działającego na terenie Wileńszczyzna-Inflanty. Został aresztowany przez niemieckie Gestapo w Wilnie.
Zakatowany na śmierć w wileńskiej siedzibie Gestapo, podczas brutalnego śledztwa nikogo nie wydał.




Odznaczenia


Krzyż Walecznych (czterokrotnie)

Źródła:

1.	Jędrzej Tucholski "Cichociemni", Instytut Wydawniczy "Pax" W-wa, 1984