Adam Nowicki urodził się 28 listopada 1847 roku we wsi Powiercie Duże w Wielkopolsce, będące dzisiaj częścią wsi Powiercie. Jego ojciec Piotr Nowicki (ur. pomiędzy 1817 a 1819 rokiem) był stróżem dworu (pałacu) w Powierciu. Matka Józefa Szafrańska (inne warianty nazwiska: Szafranek) urodziła się między 1819 a 1823 rokiem. Został ochrzczony 5 grudnia w Parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Grzegorzewie. Jego rodzicami chrzestnymi byli gospodarz Błażej Szapanka i Magdalena Grzybkowa.

Jeszcze w młodości jego rodzina przeprowadziła się do Grabowa w dzisiejszym województwie łódzkim, wtedy jeszcze miasta (miejscowość utraciła prawa miejsce w 1870 roku w ramach represji po Powstaniu Styczniowym).

Z zawodu był organistą. Jego pierwszym znanym miejscem pracy jest Kościół św. Stanisława w Grabowie, gdzie pracował do 1873 lub 1874 roku.

24 listopada 1869 roku w Kościele św. Stanisława w Grabowie wziął ślub z Dorotą Strzempkowską z Włocławka. Prawdopodobnie poznał ją poprzez rodzinę Rubachów. Mieli razem co najmniej dziewięcioro dzieci: Natalię Stanisławę (1870-1870); Annę Marię (1871-1872); Jana Dominika (1872-?); Zofię Adaminę, późniejszą Blizińską (1875-?); Kazimierę Cecylię (1877-?); Zygmunta Kazimierza (1881-?); Marię Bronisławę (1883-1891); Stefanię Annę (1886-?) i Helenę Stanisławę, późniejszą Sicińską (1889-1923). Jego wnuczką była Janina Bielicka z Sicińskich (1915-1944), działająca podczas II wojny światowej w Wojskowej Służbie Kobiet Armii Krajowej, sanitariuszka Powstania Warszawskiego, poległa 14 sierpnia. Jej biogram również znajduje się w Ogrodach Wspomnień.

Najpóźniej w 1875 roku zamieszkał we wsi Strońsko na ziemi łódzkiej. Tu pracował jako organista parafii św. Urszuli i 11 Tysięcy Dziewic.

W 1880 roku Adam Nowicki pisze do czasopisma numeru 34/1880 Zorza, którego jest korespondentem. Jego artykuł opowiada o rzekomo złych lekturach jakie czyta ludność wiejska i z jakiej uczą się czytać ich dzieci.

Jeszcze przed 1883 rokiem zamieszkał wraz z rodziną w miejscowości Probostwo będącej przedmieściem miasta Łask. Tutaj pracował jako organista w Kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła. Korespondował też z miesięcznikiem Muzyka Kościelna. W Łasku mieszkał jeszcze co najmniej w 1895 roku (pojawia się wtedy w jednej z metryk jako świadek).

W 1900 roku mieszkał już we Włocławku. Nie wiadomo, czy na jego przeprowadzkę miał wpływ to, że stąd pochodziła jego żona, czy był to zbieg okoliczności. Przypuszczalnie do Włocławka mógł go sprowadzić ksiądz Leon Moczulski, reorganizator włocławskiego Chóru Katedralnego. Księdza Moczyńskiego mógł poznać podczas nauki w Sekcji Muzyki Kościelnej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym.

We Włocławku był określany już jako mistrz organistowski. Był ważną postacią w kręgu organistów, o czym świadczy fakt, że 5 czerwca 1906 roku był jednym z sygnatariuszy konkluzji wiecu organistów dekanatu włocławskiego. Wiec ten opisują nr 12 i 13 czasopisma Śpiew Kościelny, który Nowicki także prenumerował. Można się z niego dowiedzieć m.in., że wiec postanowił m.in. dążyć do założenia Związku Organistów Królestwa Polskiego, utworzyć sąd koleżeński czy podjąć się uczenia ludu pieśni ze śpiewnika ks. Moczyńskiego.

Zmarł 17 czerwca 1908 roku we Włocławku.

Źródła:

1.	Zorza nr 34/1880
2.	Śpiew Kościelny nr 12 i 13/1906
3.	Muzyka Kościelna nr 7/1891
4.	Metryka chrztu nr 135/1847 parafii Wniebowzięcia NMP w Grzegorzewie.
5.	Metryka ślubu nr 20/1869 parafii św. Stanisława w Grabowie.
6.	Metryka chrztu nr 114/1870 parafii św. Stanisława w Grabowie.
7.	Metryka chrztu nr 10/1883 parafii Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Michała Archanioła w Łasku.
8.	Metryka chrztu nr 155/1895 parafii Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Michała Archanioła w Łasku.
9.	Metryka zgonu nr 277/1900 parafii św. Jana we Włocławku.
10.	Metryka zgonu nr 280/1908 parafii św. Jana Chrzciciela we Włocławku.