Urodziła się 25 lipca 1812 roku w rodzinie cieśli Bonawentury Strzempkowskiego i jego pierwszej żony Marianny Biegniewskiej. Choć urodziła się we Włocławku, to nie została tu ochrzczona. Rodzina mieszkała w domu o numerze hipotecznym 158, który mógł leżeć przy ul. Kowalskiej (dzisiejszej Królewieckiej), co można stwierdzić w oparciu o Rozporządzenie Komisji Dobrego Porządku. W 1825 roku rodzina mieszkała już w domu o numerze 280.

W czasie jej młodości jej ojciec dopiero rozwijał swoją karierę rzemieślniczą i nie prowadził jeszcze własnego zakładu. Powiększająca się rodzina była powodem, dla którego córki nie zostawały w domu do ślubu albo ukończenia edukacji, lecz były oddawane na służbę, zapewne już w wieku nastoletnim. Dzięki temu szybciej się usamodzielniały, a rodzice mieli jedną osobę mniej do wyżywienia. Nie wiadomo dokładnie kiedy wyszła z domu Anna, ale można założyć, że było to na przełomie lat 20. i 30. XIX wieku. Było to jeszcze zanim w 1833 roku zmarła jej matka, a jej ojciec wraz z drugą żoną przeprowadził się do domu przy ul. Chłodnej 30 we Włocławku.

Wiadomo, że w 1841 roku Anna mieszkała w domu o numerze hipotecznym 6 we Włocławku. Był to murowany, duży dom, zapewne kamienica zamieszkała przez kilka zamożnych rodzin, głównie ewangelickich.

W 1845 roku wraz z koleżanką po fachu Magdaleną Sieradzińską odeszły ze służby. Anna przeprowadziła się do Warszawy. Co ciekawe, wbrew ówczesnym przepisom kobiety nie zgłosiły swojej przeprowadzki w magistracie miasta, stąd w Księdze Ludności Stałej znajduje się zapis, że po 1845 roku ich miejsce pobytu jest nieznane.

W Warszawie podjęła się pracy jako wyrobnica w bliżej nieokreślonym miejscu, być może jakiejś fabryce. Mieszkała w kamienicy przy ul. Nowolipie 3 (numer hipoteczny 2451) na Muranowie, w mieszkaniu rodziny swojej siostry Teofili Oleksiewicz (1821-1873). Fakt, że nie mieszkała sama lecz u siostry oraz to, że pracowała jako wyrobnica, świadczy o tym, że mogła być osobą raczej ubogą. Nie mniej w tym czasie ubóstwo było znacznie powszechniejsze niż obecnie, szczególnie w Warszawie, do której przyjeżdżało wtedy wiele rodzin.

Zmarła 19 listopada 1854 roku w swoim domu przy ul. Nowolipie 3 w Warszawie. Co ciekawe, zgon Anny zgłasza nie siostra, ale dwaj wyrobnicy Franciszek Broniarczyk i Franciszek Szczepański. Może to być poszlaka wskazująca na nadzwyczajne okoliczności śmierci Anny. W akcie zgonu stwierdzono, że imiona rodziców Anny są nieznane, choć mogła je podać jej siostra.

Nigdy nie wyszła za mąż ani nie założyła rodziny.

W dokumentach jej nazwisko występuje w formach: Strzembkowska i Strzębkowska, w przeciwieństwie do reszty rodziny, która w tym czasie podpisuje się jako Strzempkowscy.

Źródła:

1.	Akt zgonu nr 584/1854 parafii św. Andrzeja w Warszawie
2.	Księga Ludności Stałej Włocławka z lat 1843-1850 i 1851-1865 [w:] Akta Miasta Włocławka. Miejsce przechowywania: Archiwum Państwowe w Toruniu. Oddział we Włocławku
3.	Rozporządzenie Komisji Dobrego Porządku w mieście Włocławku, 1787