Polski lekarz-bakteriolog
Lekarz w batalionie AK "Parasol"
Profesor Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi Kierownik Katedry Mikrobiologii Lekarskiej, Dziekan Wydziału Lekarskiego.
Członek Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów
Członek Polskiego Towarzystwa Lekarskiego
Członek Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych
Członek Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny
Członek Rady Naukowej Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN im. L. Hirszfelda
Członek Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii im gen. Kaczkowskiego
Członek Instytutu Patologii AM w Łodzi
Członek Komitetu Mikrobiologii PAN
Członek Rady Naukowej ds. Medycyny i Farmacji Wojskowej przy Ministrze Obrony Narodowej (1964-1975)






Syn Józefa Kaliksta Chomiczewskiego i Julii z domu Biernawska.
Po uzyskaniu dyplomu lekarza w maju 1937 r. odbył roczny staż podyplomowy w szpitalach warszawskich. Po zakończeniu stażu został powołany z rezerwy do zawodowej służby wojskowej pełniąc przez 3 miesiące funkcję młodszego lekarza 18 PP w Skierniewicach, a następnie objął obowiązki starszego lekarza 26 Pułku Artylerii Lekkiej w Skierniewicach. W ramach "cichej mobilizacji" otrzymał przydział mobilizacyjny do 403 kompanii sanitarnej 26 Dywizji Piechoty (d-ca płk. dypl. piech. Adam Brzechwa-Ajdukiewicz) na stanowisko d-cy IV plutonu (przeciwgazowego). Z dywizją przebył kampanię wrześniową 1939 r. od jezior Żnińskich do rejonu Kutna. Po bitwie nad Bzurą dostał się do niewoli niemieckiej i prowadził szpital dla rannych jeńców w Żychlinie, następnie został przeniesiony do jenieckiego obozu przejściowego w Łodzi, z którego w grudniu 1939 r. wraz z grupą oficerów lekarzy został zwolniony.
W latach 1939-1944 był żołnierzem Kedywu KG AK, komórka sanitarna "Rola 81".
Uczestnik Powstania Warszawskiego (Sanitariat Okręgu Warszawskiego AK "Bakcyl", III Obwód "Waligóra", po zajęciu przez Niemców szpitala Karola i Marii na Lesznie uniknął rozstrzelania i został skierowany do szpitala Wolskiego, gdzie opiekował się chorymi i rannymi podczas ewakuacji ludności z Warszawy. Po kapitulacji Powstania wyjechał z Warszawy z rannymi.
Po zakończeniu wojny był pracownikiem naukowym Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, kierownikiem Katedry Mikrobiologii Lekarskiej, Dziekanem Wydziału Lekarskiego. Był członkiem wielu towarzystw naukowych.
Zmarł w Łodzi.



Odznaczenia


Krzyż Walecznych
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Krzyż Armii Krajowej
Warszawski Krzyż Powstańczy
Krzyż Partyzancki
Medal za udział w Wojnie Obronnej 1939 r.
Medal Zwycięstwa i Wolności
Medal za Udział w Walkach o Berlin
Odznaka Grunwaldzka

Źródła:

1.	Muzeum Powstania Warszawskiego
2.	Marek Ney-Krwawicz, "Komenda Główna Armii Krajowej 1939-1945", Instytut Wydawniczy PAX, W-wa 1990