Polska prawnik, społecznik i tłumaczka żydowskiego pochodzenia
Adwokat w wielu procesach politycznych, w 1968 r. pozbawiona prawa wykonywania zawodu
Działaczka Polskiej Partii Socjalistycznej
Współzałożycielka Komitetu Obrony Robotników
Współzałożycielka Komitetu Samoobrony Społecznej





Córka Józefa Berlinerblau (?-1935), absolwenta Konserwatorium Muzycznego w Warszawie, właściciela oraz dyrektora fabryki przerobu juty "Stradom" w Częstochowie i Heleny z domu Oppenheim (1870?1939)), absolwentki warszawskiej Szkoły Rysunku, urodziła się w zamożnej rodzinie zasymilowanych polskich Żydów.
Dzieciństwo i młodość spędziła w Warszawie, gdzie w 1905 r. rozpoczęła naukę szkolną. Po ukończeniu studiów w 1920 r. na Uniwersytecie Warszawskim, rozpoczęła aplikację adwokacką u Leona Władysława Supińskiego (1874-1950), polski prawnik, minister sprawiedliwości, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego (1929?1939), członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Przed wybuchem II wojny słynęła z obrony komunistów i robotników, była jednym z adwokatów, którzy bronili w głośnej sprawie robotników krakowskiego "Semperitu" oskarżonych o udział w krwawych zamieszkach, które wybuchły w Krakowie po brutalnym stłumieniu przez policję robotniczej demonstracji.
W czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej, którą spędziła, ukrywając się z racji swego pochodzenia w Warszawie, współpracowała z "Żegotą", referatem żydowskim Delegatury Rządu na Kraj, wyszukując kryjówki dla uciekających na aryjską stronę Żydów. Jednocześnie działała w Polskiej Partii Socjalistycznej-Wolność, Równość, Niepodległość.
Po wojnie w PPS, w latach 1948?1955 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Członkini Klubu Krzywego Koła, od 1976 r. działaczka Komitetu Obrony Robotników (KOR). Przed wojną obrońca w procesach politycznych, po wojnie prowadziła sprawy rehabilitacyjne żołnierzy Armii Krajowej, od 1959 r. obrońca w procesach politycznych, Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego (1965), sygnatariuszka (1975) "Listu 59" skierowanemu przeciw projektom zmian w Konstytucji PRL. Współzałożycielka Komisji Helsińskiej Komitetu Samoobrony Społecznej KOR. Od 1988 r. członkini PPS Jana Józefa Lipskiego (1926-1991), polski publicysta, krytyk i historyk literatury, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL.
Była żoną (ślub w 1921 r.) Emila Steinsberga, adwokata.
Zmarła w Warszawie, została pochowana na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie.