Polski rzeźbiarz, kostiumolog
Profesor Politechniki Lwowskiej




Syn Edwarda Błotnickiego z Błotnicy h. Doliwa (1830-1880), dziennikarz oraz rysownik i Laury Zofii z domu Hurkiewicz (1832-?).
Dzieciństwo i lata szkolne spędził we Lwowie, początkowo uczył się rysunku i modelowania w prywatnych pracowniach Andrzeja Grabowskiego i Parysa Filippiego we Lwowie. Naukę kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Marcelego Guyskiego i Henryka Kossowskiego (1874-1876) oraz pod kierunkiem Kaspara Zumbuscha w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu (1877-79). W późniejszym okresie przebywał w Monachium, Paryżu i Florencji, gdzie korzystał z porad Teofila Lenartowicza. Po powrocie do kraju w 1883 r zamieszkał we Lwowie, od 1885 r.przebywał w Krakowie, z przerwą w okresie 1907-1910, kiedy to wykładał modelowanie na Politechnice Lwowskiej. Tworzył rzeźby alegoryczne, portretowe, nagrobne i religijne. Wykonał także wiele pomników, Kościuszki w Jaśle i Samborze oraz Mickiewicza w Tarnowie, Wieliczce i Stanisławowie.
Zmarł w Krakowie, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kw. W, na grobowcu znajduje się medalion z autoportretem artysty).

Źródła:

1.	Helena d'Abancourt, "Polski Słownik Biograficzny", Kraków 1936
2.	M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego