Lekarz
Działaczka NSZZ "Solidarność"



Córka Kazimierza Herbicha, po II wojnie światowej przez trzy lata był więźniem służb bezpieczeństwa, w wyniku czego zmarł na zawał serca i por. AK Haliny Herbichowej Chojko z domu Strużyńska "Agnieszka", komendantka oddziału WSK na Mokotowie, uczestniczka Powstania Warszawskiego (Pułk AK "Baszta"), zginęła 29.09.1944 r. podczas ewakuacji kanałami z Mokotowa.
Przed wybuchem II wojny światowej uczęszczała do Liceum Matematyczno-Przyrodniczego Kry­styny Mal­czew­skiej w Warszawie. Ukończyła również podinstruktorski kurs medyczny w ramach Przysposobienia Wojskowego Kobiet.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. pełniła funkcje sanitariuszki w warszawskim Szpitalu św. Łazarza. W październiku 1939 r. wstąpiła do Służby Zwycięstwu Polski (SZP), przekształconej następnie w Armię Krajową (AK), pełniła służbę w Oddziale Łączności Komendy Głównej AK (KG AK). W czasie niemieckiej okupacji ukończyła dwa lata wydziału lekarskiego tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. W listopadzie 1943 r. została aresztowana i osadzona w katowni Podhala "Palace", komisariat Gestapo w Zakopanem w Hotelu Palace, skąd w lutym 1944 r. przewieziono ją do niemieckiego obozu pracy przymusowej w Krakowie-Płaszowie. Po wydostaniu się z obozu, od lipca 1944 r. została skierowana do Wojskowej Służby Ochrony Powstania (WSOP), formacja wojskowa powstała jako specjalna struktura wojskowa "II rzutu" przeznaczona w trakcie akcji powstańczej do służby ochronno-wartowniczej i garnizonowej.
Podczas powstania warszawskiego była żołnierzem V Obwodu (Mokotów) Warszawskiego Okręgu AK, 5 Rejon - batalion AK "Oaza", 11 kompania WSOP w stopniu strzelca, walcząc na warszawskiej Sadybie.
Po kapitulacji Powstania wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Od października 1944 r. była w Kedywie AK Kraków, następnie Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego "Skała", oddział partyzancki Kedywu Okręgu Kraków AK, sformowany w pierwszych dniach sierpnia 1944 r. w ramach akcji "Burza", jego organizatorem i dowódcą był major Jan Pańczakiewicz "Skała", organizacyjnie wchodził w skład Grupy Operacyjnej "Kraków" (d-ca płk AK Edward Godlewski "Garda"). Była łącznikiem, kurierem, uprawiała mały sabotaż, brała udział w szkoleniu. W Baonie "Skała" przebywała do momentu rozbrojenia przez sowiecką Armię Czerwoną 15.01.1945 r.
Po "wyzwoleniu" w latach 1945-1948 kontynuowała studia na uniwersytecie w Poznaniu. Uzyskała tytuł lekarza medycyny. Z uwagi na przeszłość nie została przyjęta do pracy w służbie zdrowia. W latach 1957-1959 była rozpracowywana przez komunistyczne służby bezpieczeństwa z powodu kontaktów z Radiem Wolna Europa oraz prowadzonej korespondencji z gen. Michałem Karaszewiczem-Tokarzewskim. Była działaczką NSZZ ?Solidarność?, za co również spotkały ją represje.
Zmarła w Poznaniu, została pochowana na stołecznych Starych Powązkach.


Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych
Krzyż Armii Krajowej
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Krzyż Partyzancki
Warszawski Krzyż Powstańczy
Medal Wojska
Medal za Warszawę 1939-1945
Odznaka Honorową "Za Zasługi dla Warszawy"
Odznaka Honorowa Zasłużonego Działacza Związku Inwalidów Wojennych

Źródła:

1.	Muzeum Powstania Warszawskiego
2.	BIP IPN