Urodziła się 12 lipca 1889 roku w miejscowości Probostwo, będącej przedmieściem miasta Łask. Jej rodzicami byli tutejszy organista Adam Nowicki (1847-1908) i Dorota ze Strzempkowskich (1846-?). Ochrzczono ją 21 lipca w Parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Łasku.

Pierwsze lata życia spędziła w Łasku. Wiadomo, że jej ojciec przed 1900 rokiem zamieszkał we Włocławku, gdzie zmarł w 1908 roku. Nie wiadomo natomiast, czy przeprowadził się tam razem z całą rodziną. Jest to możliwe, zwłaszcza, że we Włocławku urodziła się jego żona Dorota Nowicka. Z drugiej strony, przyjechał tam dlatego, że Włocławek aspirował wówczas do roli ważnego ośrodka muzycznego, a nie dlatego, że tam urodziła się jego żona. W tym samym czasie jej brat Zygmunt Kazimierz (1881-1953) mieszkał w Gostyninie. Wiadomo z pewnością, że w 1914 roku roku Helena mieszkała w Warszawie przy ul. Śliskiej, wraz ze swoją matką. Do Warszawy sprowadził się także wspomniany brat Zygmunt.

Helena została wychowana w tradycji narodowo-chrześcijańskiej, reprezentowanej szczególnie przez jej ojca, organisty i społecznika. Miarą tego wychowania był fakt, że jeden z jej braci, Jan Dominik (1872-1928) został katolickim księdzem.

18 kwietnia 1914 roku w parafii pw. Wszystkich Świętych w Warszawie pobrała się z Antonim Sicińskim (1885-1970), wówczas mechanikiem w jednej z warszawskich fabryk. Być może nie bez znaczenia był fakt, że oboje pochodzili z ziemi łęczyckiej. Świadkiem na ich ślubie został Zygmunt Kazimierz Nowicki.

Sicińscy mieli jedną córkę Janinę, późniejszą Bielicką (1915-1944). W jej wychowaniu przywiązano szczególną wagę do wartości patriotycznych oraz edukacji. Otrzymała ona solidne, typowe dla ówczesnego mieszczaństwa wykształcenie, np. uczyła się gry na fortepianie. Owocem jej patriotycznego wychowania był udział Janiny w konspiracji w trakcie II wojny światowej, a potem walka i śmierć w powstaniu warszawskim.

Helena Stanisława Sicińska zmarła 10 lipca 1923 roku w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze D/4/26, wspólnie z córką, mężem i jego drugą żoną. Spoczęli oni w kamiennym, prostym grobie, którego płyta z czasem znacząco pozieleniała, a napisy powoli się zacierają.

Źródła:

1.	Metryka chrztu nr 138/1889 parafii Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Michała Archanioła w Łasku
2.	Metryka ślubu nr 226/1914 parafii Wszystkich Świętych w Warszawie
3.	Mapy - cmentarze, Urząd Miasta Warszawy
4.	Archiwum Historii Mówionej - Ryszard Siciński