Polski ułan pochodzenia tatarskiego z 1 szwadronu tatarskiego 13 pułku Ułanów Wileńskich
Żołnierz 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa
Uczestnik bitwy o Monte Cassino



Urodził się w rodzinie polskich Tatarów, ojciec prowadził niewielkie gospodarstwo i małą garbarnię.
W 1925 r. poszedł do szkoły powszechnej w Klecku. Aby pomoc rodzicom w pracy na gospodarce, naukę musiał zakończył w wieku 15 lat.
Jako 22-latek trafił do służby w 13 Pułku Ułanów Wileńskich (d-ca płk Kazimierz Żelisławski) w Nowej Wilejce. Po agresji Niemiec i ZSRR na Polskę w 1939 r. walczył ze swoim szwadronem na Lubelszczyźnie i Mazowszu. W ostatnich dniach września 1939 r. trafił do sowieckiej niewoli, do obozu w Kozielsku. Tam po raz ostatni widział polskich oficerów, rozstrzelanych potem w Katyniu. Razem z innymi jeńcami-szeregowcami został skierowany z Kozielska na prace przymusowe, między innymi w kopalni rudy żelaza w Krzywym Rogu. Gdy w lipcu 1941 r. wybuchła wojna niemiecko-sowiecka, wyprowadzono go wraz z innymi więźniami do obozu jenieckiego w Starobielsku. W 1941 r. po "amnestii" odzyskał wolność. Jako rekrut z uformowanym na terenie ZSRS wojskiem Polskich Sił Zbrojnych z Krasnowodzka dopłynął statkiem do Pahlavi w Iranie. Trafił pod dowództwo Brytyjskiej Armii, a po szkoleniach wojskowych jako czołgista amerykańskiego czołgu Sherman został przydzielony do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich w 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej 2 Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Brał udział w Kampanii Włoskiej, oswobadzając Italię i walcząc o Monte Cassino. W drodze na Anconę, podczas ofensywy został ranny w czołgu i trafił do szpitala polowego, oczekując na nowy czołg, by dalej walczyć. Po oswobodzeniu Bolonii w maju 1945 r. alianci rozbroili polskie oddziały.
Po demobilizacji w czerwcu 1946 r. w stopniu starszego ułana dopłynął okrętem do Liverpoolu w Anglii, by trafić do kolejnych obozów na terenie Wielkiej Brytanii, zamieszkał w Manchesterze w Wielkiej Brytanii.
Był mężem (ślub w grudniu 1949 r.) Haliny z domu Milkamanowicz (1926?1999), polskiej Tatarki ze Słonimia na Kresach. Miał z nią dwie córki, Mary i Janet.
Zmarł w Manchester (miasto w Anglii), został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Her Majesty?s Armed Forces Veterans Badge dla weteranów II wojny światowej walczących u boku Brytyjskiej Armii Wojsk Sprzymierzonych