Urodził się 2 grudnia 1829 roku w domu nr 127 w osadzie rybackiej Rybaki na terenie miasta Nieszawy (dziś nazywa się tak ulica na terenie miasta). Jego poród odebrała akuszerka Dorota z Wujtkowskich Ciemieńska (ur. 1769). Był nieślubnym synem Katarzyny Ciechurskiej (ur. 1810) z Nieszawy, wówczas wyrobnicy, a później służącej. Ojciec dziecka pozostaje nieznany. Został ochrzczony 9 grudnia 1829 r. w parafii w Nieszawie. Jego ojcem chrzestnym był kozak z Pułku Czarnomorskiego Wojsk Rosyjskich Kalinka Serhani, a matką chrzestną Agata Jerzycka z Nieszawy. Postać ojca chrzestnego może sugerować, że ojcem dziecka był rosyjski żołnierz.

Jako dorosły człowiek Mikołaj Ciechurski przeprowadził się do Piotrkowa (obecnie Piotrków Kujawski), gdzie początkowo pracował jako służący. Między 1852 a 1854 r. wstąpił do policji. W 1858 r. został określony jako wyrobnik, być może miał przerwę w służbie. Policjant w XIX wieku był dość rzadkim, a co za tym idzie elitarnym zawodem.

W Piotrkowie poznał tutejszą służącą Mariannę Jeszke (ok. 1827-1894), pochodzącą z Ignacewa. 23 listopada 1852 r. para pobrała się w parafii św. Jakuba w Piotrkowie Kujawskim, a świadkami na ślubie zostali kowal Hieronim Kurdeliński i szewc Andrzej Rudmierski. Para doczekała się dziewięciorga dzieci: Wojciecha (1854-1861); Józefa (ur. 1856); Władysława Wincentego (1858-1862); Franciszka Teofila (ur. 1860); Albina Kazimierza (1864-1917); Leonardego (1866-1869); Ignacego (1869-1939); Feliksa (1872-1939) i Florentyny (1875-1877).

Marianna zmarła 6 września 1894 roku. Po śmierci żony Mikołaj związał się z Julianną Zalewską, która urodziła mu córkę Janinę, późniejszą Malczak (ur. 1898).

Liczne kontakty z katolickimi księżmi sugerują, że Ciechurscy byli rodziną głęboko religijną.

W 1858 r. Ciechurscy przeprowadzili się do Włocławka, gdzie zamieszkali w drewnianym domu o numerze hipotecznym 253 (później 281 i 282), stanowiący własność magistratu miasta Włocławek. Z czasem drewniana konstrukcja zostanie zastąpiona murowaną. Pod tym numerem kryje się dom przy ul. Stodólnej 46 we Włocławku. Początkowo mieszkała z nimi ciotka Mikołaja, Ludwika Ciechurska (1811-1867). Spośród dzieci Mikołaja, które dożyły wieku dorosłego, tylko Albin Kazimierz, Ignacy i Feliks pozostali we Włocławku. Józef zamieszkał w Aleksandrowie Kujawskim, Franciszek Teofil w Warszawie, a Janina w Płocku. Feliks i Kazimierz pozostaną w domu przy ul. Stodólnej 46, zaś Ignacy zamieszka tuż obok, pod numerem Stodólna 42 (numer hipoteczny 283). Prawdopodobnie domy przy ul. Stodólnej 44 i 42 zostały wzniesione jeszcze przez Mikołaja Ciechurskiego właśnie z myślą o jego rodzinie. Te stanowiły już prywatną własność Ciechurskiego. W 1916 r. Ignacy Ciechurski założył w domu przy ul. Stodólnej 42 fabrykę manometrów, dzisiejszą WIKĘ S.A. Dom ten istnieje do dziś, i podobnie jak drugi położony prostopadle do niego (być może dawna Stodólna 44). Obecnie funkcjonują jako skład narzędzi i materiałów fabryki. Są to nieduże, parterowe domy. Od strony ul. Stodólnej zachowała się wnęka po dawnym wejściu do domu Ciechurskiego. Dom przy ul. Stodólnej 46 wyglądał identycznie jak ten dwa numery obok. Został wyburzony w latach 60. XX wieku, a w jego miejscu stoi dziś dwupiętrowa hala fabryczna. Do samego końca zamieszkiwali go potomkowie Mikołaja Ciechurskiego.

30 listopada 1858 r. Ciechurski uzyskał w magistracie miasta Włocławka dyplom, pozwalający mu rozpocząć pracę w tutejszej policji jako dozorca. Od 5 grudnia 1858 do 10 marca 1859 r. odbywał staż, po czym został zatrudniony na stałe. Początkowo pracował na pół etatu, a jego przychody wynosiły 60 rubli miesięcznie. Od 1 stycznia 1863 r. było to 120 rubli miesięcznie.

Od 1 sierpnia 1867 do 1 stycznia 1868 r. miał przerwę w służbie. 1 stycznia 1868 r. powrócił do pracy, ale na stanowisku woźnego magistratu. W tym czasie obowiązki woźnego były zupełnie inne niż te, jak rozumiemy je współcześnie. Do jego obowiązków należało uczestniczenie w sądach i zdawanie z nich relacji. W sprawach spadkowych woźny dokonywał inwentaryzacji majątku i pilnował jego przekazania bądź wyprzedania na aukcji. Roznosił pozwy sądowe, uczestniczył także w różnych komisjach miejskich. 1 stycznia 1898 r. Ciechurski został starszym woźnym, uzyskując podwyżkę do 150 rubli miesięcznie.

3 stycznia 1900 r. został przeniesiony w stan spoczynku począwszy od dnia 1 stycznia. Tym samym przyznano mu emeryturę.

Zmarł 30 kwietnia 1906 roku. Jeden z biogramów jego syna Ignacego podaje, że ten miał być pochowany niedaleko ojca. Ignacy spoczywa w kwaterze 35/1/4 Cmentarza Komunalnego we Włocławku. Stosunkowo blisko niego spoczywa jego brat Feliks (kwatera 31/1/2), być może to właśnie tu był pochowany Mikołaj.

Jego nazwisko występuje w formach: Ciachurski, Cichórski i pokrewnych.

Mikołaj i Marianna Ciechurscy byli przodkami dla wielu zasłużonych osób. Ich syn Ignacy był założycielem i wieloletnim dyrektorem często nagradzanej fabryki manometrów, istniejącej do dziś jako duży zakład przemysłowy. Roman Ciechurski (1899-1962) był członkiem Rady Miejskiej Włocławka. Członkowie rodziny brali udział w kilku konfliktach zbrojnych. Leopold Jan (1895-1942) był oficerem armii rosyjskiej w czasie I wojny światowej. Zenon Mikołaj (1897-1920) zaginął na wojnie polsko-bolszewickiej, zaś Józef (1905-1939) poległ w wojnie obronnej 1939 roku. Prawie wszyscy potomkowie zajęli się rzemiosłem, pracowali jako mechanicy, ślusarze, zegarmistrzowie, elektrycy czy giserzy.

Źródła:

1.	Księgi Ludności Stałej z lat 1843-50; 51-64; 65-70; 70-87; 1901-03 i 1903-10 oraz Akta dot. służby i emerytury M. Ciechurskiego Sygn. 2990 [w:] Akta Miasta Włocławka. Miejsce przechowywania: AP Toruń, Oddział we Włocławku.
2.	Metryka chrztu nr 61/1829 parafii św. Jadwigi Śląskiej w Nieszawie.
3.	Metryka ślubu nr 29/1852 parafii św. Jakuba w Piotrkowie Kujawskim.
4.	Metryka zgonu nr 439/1906 parafii św. Jana Chrzciciela we Włocławku.