Był najmłodszym dzieckiem rzeźnika Stanisława Puchalskiego (1803-1888) i jego drugiej żony Elżbiety z Bojańczyków (1818-1905). Ochrzczono go w Boże Narodzenie 1859 roku w Kościele św. Jana Chrzciciela we Włocławku, a jego rodzicami chrzestnymi zostali Franciszek Ksawery Kusociński i Marianna Wilińska. Wychował się w drewnianym domu o numerze hipotecznym 191 (późniejszym 465) we Włocławku. Jeśli numer pokrywa się z tym w Kalendarzu Kujawianin na 1917 rok, to leżał on u zbiegu ulicy Kaliskiej (dzisiejszej P.O.W.) 16 i Żelaznej (ulica biegnąca wzdłuż ówczesnego dwora, zbieżna z dzisiejszą ul. Okrzei). Dziś w tym miejscu istnieją bloki mieszkalne. Niegdyś należał do Konstacji Puchalskiej (ostatniej żony jego dziadka Jana), później do Andrzeja Nowackiego, a następnie Tekli Marcjanny Szałwińskiej, siostry Franciszka Ksawerego. Wcześniej mógł należeć do jej męża Wincentego Onufrego. Sam Franciszek Ksawery był współwłaścicielem nieruchomości. W 1916 r. należał do J.A. Fagota.

Na pewnym etapie życia zaczął się przedstawiać odwrotną kolejnością imion: Ksawery Franciszek, albo tylko jako Ksawery (Xawery). Na grobowcu także widnieje pod tym imieniem.

W dorosłym życiu Ksawery został urzędnikiem sądowym. Co najmniej od 1884 do 1889 roku był sekretarzem Włocławskiego Sądu Pokoju. Następnie, najpóźniej w 1905 roku, został adwokatem. Zawód ten wykonywał do swojej śmierci i jako taki zapisany jest na jego nagrobku.

10 czerwca 1884 roku poślubił we Włocławku Mariannę Moldenhawer (1863-1885). Świadkami na ślubie byli Seweryn Żyburski i Stanisław Szałowski. Ich jedyna córka Maria Aniela urodziła się 26 kwietnia 1885 roku. Matka nie przeżyła porodu i zmarła w połogu dzień później. Maria Aniela w przyszłości zostanie żoną Walentego Morawskiego.

Drugą żoną Ksawerego została Helena Stanisława z Gockowskich (ur. 1864), córka ziemianina Józefa h. Prawdzic (1838-1894). Para doczekała się co najmniej jednego syna, Janusza Romana Stanisława (ur. 1889).

Puchalski tworzył relacje przede wszystkim z ludźmi z bliskiego sobie kręgu włocławskiej palestry i urzędników, takich jak rodzina Żyburskich czy spokrewniona z nim rodzina Szałwińskich.

Zmarł 7 marca 1909 roku we Włocławku. Spoczął w rodzinnym grobowcu w kwaterze 43A/1/12 tutejszego cmentarza komunalnego. Już wcześniej spoczęła tu jego siostra Marianna Szumańska. Dziś grobowiec jest jednym z największych i najciekawszych zabytków włocławskiego cmentarza. Zwieńczony jest dużym i bogato zdobionym metalowym krucyfiksem.

Źródła:

1.	Metryka chrztu nr 332/1859, ślubu nr 52/1884 i zgonu nr 135/1909 parafii św. Jana Chrzciciela we Włocławku.
2.	Grobonet.
3.	Gockowski, genealogia.okiem.pl