Polski prozaik, satyryk, scenarzysta
Autor sztuk scenicznych i tekstów estradowych
Autor książek dla dzieci i młodzieży




Debiutował w 1937 r. W 1938 r. podjął studia z zakresu filologii polskiej i historii sztuki na UJ. W tymże roku został słuchaczem szkoły teatralnej Studio 39 prowadzonej przez Tadeusza Kudlińskiego i Wiesława Góreckiego.
W czasie wojny kontynuował studia na tajnym UJ, brał udział w życiu literackim i teatralnym, m. in. współpracował z podziemnym Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka.
Po wojnie współpracował z pismami wydawanymi w Krakowie, pracował też jako kierownik literacki w teatrach krakowskich. W 1960 r. był współzałożycielem kabaretu "Jama Michalikowa".
Uważany za chodzącą kronikę starego Krakowa i kopalnię anegdot, przez ponad 40 lat stały bywalec słynnego "stolika o jedenastej" w krakowskim klubie dziennikarzy "Pod Gruszką". W 1953 r. podpisał Rezolucję Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego, rezolucja z 8 lutego 1953 r. podpisana przez 53 sygnatariuszy członków krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich, wyrażająca potępienie wobec ks. Józefa Lelity i innych księży związanych z krakowską kurią metropolitalną, oskarżonych o działalność szpiegowską, powzięta po wyroku skazującym duchownych na karę śmierci w sfingowanym procesie pokazowym zwanym procesem księży kurii krakowskiej.
Był mężem Haliny Heleny z domu Królikiewiczówna (1921 w Bochni), polska aktorka, pedagog.
Zmarł w Krakowie, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. XIB-16-29).


Odznaczenia


Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Złota Odznaka m. Krakowa