prof. dr hab. Julian Jan Auleytner
Osoby znane z życia publicznego, Polscy pracownicy nauki, Uczestnicy I Wojny Światowej, Uczestnicy II wojny światowej, Uczestnicy kampanii wrześniowej 1939, Więźniowie obozów koncentracyjnych, Więźniowie obozów pracy przymusowej w ZSRR. , Zasłużeni działacze społeczni, Żołnierze podziemnych formacji niepodległościowych |
Data urodzenia / odejścia:
|
*poniedziałek, 13-02-1922 †niedziela, 07-12-2003
|
|
Kalendarium:
|
Nie żyje od 17 lat. Żył 81 lat (29882 dni).
|
|
Miejsce urodz. / zamieszkania:
|
Studzianki (wieś w woj. łódzkim, pow. tomaszowski, gm. Czerniewice) / Warszawa
|
|
Miejsce śmierci / pochówku:
|
Warszawa / Cmentarz Powązkowski w Warszawie
|
|
Rodzice:
|
brak danych
|
|
Współmałżonek:
|
brak danych
|
|
Dzieci:
|
brak danych
|
|
Wspomnienia:
|
0 |
|
Bliscy:
|
0 zobacz bliskie osoby
|
|
Osoby oddające hołd:
|
2 zobacz pełną księgę
|
|
Profil stworzony przez:
|
Jurgis, 2020-09-04
|
|
Polski fizyk
Wieloletni pracownik naukowy Polskiej Akademii Nauk Członek egzekutywy POP PZPR w Instytucie Fizyki PAN
Członek PZPR (1969-1981)
Syn Kazimierza i Wandy z domu Zakrzewska h. Pomian, urodził się w rodzinie ziemiańskiej.
Walczył w wojnie obronnej Polski 1939 r.
Wiosną 1940 r. trafił z łapanki ulicznej w Warszawie do KL Sachsenhausen-Oranienburg. Zwolniony dzięki usilnym i kosztownym staraniom ojca, działa następnie w Armii Krajowej. Po wkroczeniu sowieckiej Armii Czerwonej zostaje zadenuncjowany i aresztowany przez NKWD, a następnie zesłany do łagru koło miasta Stalino (obecnie Donieck) na Ukrainie, gdzie pracuje w kopalni węgla. Zwolniony na podstawie amnestii, wraca do kraju i wstępuje na Uniwersytet Warszawski, studia ukończył w 1952 r. Pracując na Uniwersytecie Warszawskim (1952-1961) oraz w Instytucie Fizyki PAN w Warszawie (1962-2003) przyczynił się do rozwoju badań strukturalnych i metod charakteryzacji materiałów w Polsce oraz wychował liczną kadrę badawczą. Na Uniwersytecie Warszawskim uzyskał stopień doktora nauk fizycznych (w 1959 r.). W 1962 r. habilitował się w Instytucie Fizyki PAN, gdzie w 1968 r. otrzymał profesurę. W latach 1968-1970 pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Fizyki PAN. W 1973 r. zorganizował Środowiskowe Laboratorium Badań Rentgenowskich i Elektronomikroskopowych. Opracował oryginalną metodę badań defektów za pomocą spektrometru z oscylującym filmem, zaprojektował dwie kamery rentgenowskie z oscylującym filmem i oscylującą szczeliną do topografii rentgenowskiej, a także opracował prototyp mało ogniskowej lampy rentgenowskiej do badań strukturalnych i medycznych. Był członkiem rad naukowych IF PAN, IChF PAN i Środowiskowego Laboratorium Ciężkich Jonów UW, członkiem Prezydium Narodowego Komitetu CODATA i Komitetu Krystalografii oraz Honorowym Członkiem Polskiego Towarzystwa Wzrostu Kryształów im. Jana Czochralskiego i Polskiego Towarzystwa Promieniowania Synchrotronowego.
Zmarł w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 175-1-2).
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi