Po ukończeniu 5 klasy szkoły realnej we Lwowie w roku 1914 wstąpił do II Brygady Legionów. Wraz z 2 pułkiem piechoty brał udział w kampaniach karpackiej, besarabskiej i wołyńskiej. Był ranny. Odmówił złożenia przysięgi i jako poddany austriacki został wcielony do armii i wysłany na front. 3 marca 1918 roku opuścił szeregi armii i udał się do I Korpusu Polskiego w Bobrujsku. Po rozbrojeniu korpusu wyjechał do Odessy, a stamtąd w trudnych warunkach przedarł się do oddziałów polskich na Murmaniu.
Po zakończeniu wojny mianowany podporucznikiem. Przez 11 lat pełnił służbę w 64 pułku piechoty na stanowisku dowódcy kompanii. Awansował kolejno: do stopnia porucznika w roku 1922, kapitana w roku 1924. W roku 1934 został przydzielony do Okręgowego Urzędu PW i WF na stanowisko kierownika referatu wyszkolenia i organizacji.
We wrześniu 1939 zagarnięty do niewoli sowieckiej, osadzony w Kozielsku, zamordowany w Katyniu.

źródło: K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 209.

"W lasach nad jeziorem Onega wstąpił do oddziału mjr. Glińskiego i walczył w jego szeregach z nadzwyczajną odwagą i poświęceniem. Biorąc udział w ryzykownych wypadach oddziału, powierzone mu zadanie wykonywał ściśle, niejednokrotnie narażając życie. Podczas jednego z wypadów został odcięty przez bolszewików, przedostał się na ich tyły i po 10 dniach wrócił przez bagna i lasy do oddziału, przynosząc cenne wiadomości o nieprzyjacielu. Po włączeniu oddziału mjr. Glińskiego do Oddziału Murmańskiego, jako szef kompanii i dowódca plutonu, brał udział w walkach, dając dalsze dowody odwagi i poświęcenia. Po powrocie do Polski natychmiast zgłosił się do WP i jako plut. pchor. wraz z 64 pp walczył na froncie bolszewickim, gdzie został dwukrotnie ranny.
Za swe czyny bojowe odznaczony został Orderem Virtuti Militari 5 kl. nr 2440."

źródło: K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 209.