"Uczestniczył w akcji rewindykacji ziem pomorskich przyznanych Polsce na mocy traktatu wersalskiego. W styczniu 1920 roku z 12 Pułkiem Strzelców Wielkopolskich (przemianowany na 70 pp) walczył na froncie litewsko-białoruskim. Następnie awansowany do stopnia por. brał udział w kampanii przeciwko bolszewikom. W trakcie tej kampanii wykazał się głęboką znajomością rzemiosła wojennego oraz nieprzeciętną odwagą. W uznaniu za taką postawę odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 kl. nr 950. Po zakończeniu wojny przeniesiony został do 59 pp w Inowrocławiu, gdzie zorganizował muzeum historyczne oraz opracował dwa projekty racjonalizatorskie w zakresie obsługi ckm (wóz pod ckm i podstawę pomocniczą dla ckm). 15 sierpnia 1924 roku awansowany do stopnia kapitana. W 1927 roku przeniesiony do obozu ćwiczebnego DOK VII w Poznaniu, a następnie do 8 pp Leg. w Lublinie. Z ramienia sztabu pułku powierzono mu opiekę nad szkoleniem młodzieży w ramach przysposobienia wojskowego. W 1934 roku przeniesiony na stanowisko oficera mobilizacyjnego w DOK II w Lublinie, gdzie pełnił służbę do wybuchu wojny.
14 września 1939 roku opuścił Lublin ze sztabem generała brygady Mieczysława Smorawińskiego i do niewoli sowieckiej dostał się we Włodzimierzu Wołyńskim."

źródło: K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 230.