Wiemy Mamo jak bardzo życie Cię doświadczyło .
Szczęśliwa byłaś tylko jako dziecko oraz potem przez kilka lat małżeństwa aż do wybuchu wojny .
Od 1939r.przeżywałaś koszmar niepewności, strachu przed wywózką na wschód ,troskę o niepewny los całej rodziny (brak wiadomości od męża,zapewnienie bytu starej matce oraz trzem nieletnim synom ).Kiedy zdawało się, że panujesz nad sytuacją , za namową znajomej wyjechaliście do Warszawy i tam w Powstaniu Warszawskim dokonało się dla Ciebie to najstraszniejsze - straciłaś dwóch starszych synów Ryszarda i Jerzego.
Już nigdy nie uśmiechnęłaś się, byłaś stale smutna
i nawet najmłodszy syn, który ocalał nie potrafił
się do Ciebie przebić.
Tragiczne przeżycia wpłynęły na Twoje zdrowie .
Teraz oceniam, że zabił Cię smutek wyzierający z Twoich oczu na jedynej powojennej fotografii.
Mamo ! Modlę się w Twojej intencji i myślę, że TAM
wreszcie jesteś szczęśliwa i uśmiechnięte. Spoczywaj w Pokoju !

Kiedy wspominam tamten styczeń z przed 65 lat to widzę, że do tej pory koncentrowałem się wyłącznie na moich odczuciach, a przecież
to przejście dotyczyło bezpośrednio Ciebie .
Dzisiaj, kiedy o tym tragicznym dniu myślę to jestem
przekonany,że wreszcie znalazłaś ukojenie i uwolnienie od ziemskiego cierpienia. Życie pod tym względem było dla Ciebie okrutne !
Jestem już -Mamo - coraz bliżej , zmienia mi się optyka i ogarnia ciekawość ale bez względu " kiedy i jak "- to zawsze będę
się czuł jak ten " mały Jędrek " , który zamęczał Was swoimi
pytaniami. Pamiętamy o Tobie i o Was," bo jak nie my , to kto ?"
Spij w Pokoju - Mamo !

Mamo !
Dzisiaj przypada kolejna rocznica Twych Urodzin.
Pamiętając o Tobie zapaliliśmy znicz pamięci na grobie
drugiej mamy i pomodliliśmy się w Twojej i Waszej pamięci.
Nie zapominam o Tobie i do końca mego życia tak już pozostanie . Spoczywaj w Pokoju moja kochana Mamo !