"Ppłk piech. Antoni Dubiński s. Felicjana i Izabelli z Zabielskich, ur. 31.3.1891 r. w Ihumeniu. Ukończył szkołę wojskową dla małoletnich, w 1908 r. zdał maturę, a w l. 1908-1911 ukończył rosyjską Oficerską Szkołę Piechoty w Wilnie. Awansowany do stopnia ppor., otrzymał przydział do 113 pp. W 1914 r. w stopniu por. wraz z pułkiem przebywał na froncie jako dowódca kompanii. W l. 1915-1918 był w niewoli niemieckiej. 17.12.1918 r. zgłosił się do Mińskiego Pułku Strzelców Dywizji Litewsko-Białoruskiej. Od lutego 1919 r. wraz z pułkiem walczył na froncie jako dowódca kompanii i baonu w kampanii ukraińskiej i wojnie z bolszewikami. 1.3.1920 r. otrzymał awans na stopnień kpt.
20.6.1920 r. przeniesiony do Nowogródzkeigo Pułku Strzelców (późniejszy 80 pp). W czasie walk 5.7.1920 r. dostał się do niewoli sowieckiej, skąd uciekł 29.10. i powrócił na front. Wojnę zakończył na froncie litewskim w 30 pp. W 1922 r. awansował do stopnia mjr. i do 1924 r. był dowódcą baonu w 79 pp w Słonimiu. W l. 1924-1926 pełnił funkcję dowódcy 5 baonu KOP "Łuźki", skąd został przeniesiony do 29 Pułku Strzelców Kaniowskich na stanowisko szefa sztabu, a następnie kwatermistrzem pułku. W 1928 r. awansował do stopnia ppłk. i objął stanowisko komendanta PKU w Chełmie Lubelskim. Na tym stanowisku został do wybuchu wojny w 1939 r.
Odznaczony: VM 5 kl., Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej i medalami pamiątkowymi.
Aresztowany przez NKWD podczas próby przedostania się do Rumunii, więziony w Czortkowie, wiosną 1940 r. stracony na Ukrainie. (LW 057/2 z 5.1940 r., poz. 39).
CAW, Ap 3356, 5852, VM 45-3539.

Źródła:

1.	K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000
2.	http://www.katedrapolowa.pl