Polska publicystka
Działaczka społeczne
Posłanka na Sejm IV kadencji II RP (1935 - 1938)
Żołnierz AK






Córka Józefa Filipkowskiego, inżyniera kolejnictwa i Zofii z domu Kwiatkowska.
Ukończyła prywatną szkołę średnią M. Łojki i Kursy Pedagogiczne J. Miłkowskiego w Warszawie. W latach 1912?1914 odbyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów należała do "Zarzewia", Polskich Drużyn Strzeleckich, w których ukończyła kurs podoficerski, była komendantką żeńskiego oddziału sanitarnego, członkini "Znicza" i Legii Niepodległości.
Podczas I wojny światowej od 1914 roku była kurierką I Brygady Legionów Polskich, w latach 1915?1918 członkini komitetu redakcyjnego "Ziemi Kieleckiej". W 1919 r. pełniła funkcję komendanta kurierek Frontu Litewsko-Białoruskiego, Główną Komendantką Głównego Wydziału Instruktorek Oświatowych przy Naczelnym Dowództwie Armii. Po 1920 r. pracowała jako nauczycielka w Seminarium Nauczycielskim w Warszawie. Natomiast w latach 1923?1927 była redaktorką naczelną "Bluszczu", następnie, w latach 1927?1931 redaktorką "Kobiety Współczesnej", a w okresie 1927?1934 współredaktorką "Młodej Matki" oraz tomów wspomnień "Wierna służba". W 1934 r. została matką chrzestną polskiego transatlantyka m/s "Piłsudski", bliźniaczego statku m/s "Batory".
W wyborach parlamentarnych w 1935 r. została wybrana posłanką na Sejm IV kadencji (1935-1938), pracowała w komisjach, oświatowej, pracy i spraw zagranicznych.
Podczas II wojny światowej od przełomu lat 1939/1940 była związana z ZWZ w Wilnie. Została aresztowana przez władze sowieckie w lipcu 1940 r. i więziona na Łukiszkach do czerwca 1941 r. Od jesieni tego roku przebywała w Warszawie. Pracowała w Biurze Informacji i Propagandy KG AK, od 1943 r. działała w VII Oddziale Komendy Głównej AK. W czasie Powstania Warszawskiego opiekowała się rannymi na trasie Warszawa-Milanówek, od listopada do grudnia 1944 r. pracowała w V Oddziale KG AK.
Od jesieni 1945 r. pozostała na emigracji, mieszkała w Londynie. Była organizatorką i pierwszą prezeską Zjednoczenia Polek na emigracji, wspólnie z mężem w latach 1951?1959 prowadziła dom dla zasłużonych Polaków ?Antokol? koło Londynu.
Była żoną (ślub w 1923 r.) Tadeusza Pełczyńskiego (1892?1985), gen. WP II RP, szefa sztabu KG AK, mieli dwoje dzieci, syna Krzysztofa (1924?1944), żołnierza pułku AK ?Baszta?, zginął w Powstaniu Warszawskim i córkę Marię zamężna Bobrowska, architektka w Londynie.
Zmarła w Londynie, została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.





Odznaczenia



Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Niepodległości z Mieczami
Złoty Krzyż Zasługi