Do szkoły powszechnej i Państwowego Gimnazjum Polskiego uczęszczał w Bielsku. Egzamin dojrzałości zdał w 1936 roku. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu II wojny światowej był zmuszony przerwać studia. Początkowo znalazł zatrudnienie w kancelarii parafii św. Mikołaja w Bielsku. W maju 1940 roku został aresztowany i wywieziony najpierw na roboty karne do Oelber w Harzu, a następnie do obozu karnego w Watenstadt. Ponieważ zaangażował się tam w czynną pomoc robotnikom pochodzącym ze Śląska i Generalnej Guberni, groziło mu niebezpieczeństwo ze strony gestapo. Udało mu się jednak uciec z obozu karnego, ale musiał przez pewien czas ukrywać się przed poszukującą go policją. Na przełomie (1942 i 1943 roku) pracował w fabryce koszykarskiej w Bielsku, a następnie – już do końca okupacji – jako pomocnik tkacza w fabryce Silesia. Po zakończeniu II wojny światowej uczył religii w 3 szkołach powszechnych w Starym Bielsku i Aleksandrowicach oraz na kursie rolniczym. W październiku 1946 roku został ponownie przyjęty do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia ukończył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła z rąk bpa J. Bieńka.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii św. Mikołaja w Bielsku. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Barbary w Strumieniu, NSPJ w Piotrowicach i Narodzenia NMP w Pszowie. Od września 1953 roku pracował jako katecheta przy kościele pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. Ponadto hospitował lekcje religii Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu oraz prowadził wykłady na szkoleniu zakonnym i na dwóch kursach katechetycznych. W grudniu 1954 roku został mianowany Ojcem Duchownym w Niższego Seminarium Duchownego im. św. Jacka w Katowicach. Od stycznia 1956 roku był wikariuszem w parafii NSPJ w Wyrach. W 1957 roku został mianowany wizytatorem nauki religii w diecezji katowickiej, egzaminatorem prosynodalnym z katechetyki i katechetą w Technikum Wychowania Fizycznego w Katowicach. W 1962 roku otrzymał godność Tajnego Szambelana Jego Świątobliwości. W lutym 1969 roku bp H. Bednorz mianował go administratorem w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie. Piastował także różne funkcje ogólnodiecezjalne: był członkiem Kolegium Redakcyjnego „Gościa Niedzielnego”, Diecezjalnej Komisji Wystawy Tysiąclecia Chrześcijaństwa, Rady Kapłańskiej, Duszpasterskiej i Liturgicznej Diecezji Katowickiej oraz recenzentem prac proboszczowskich z katechetyki. Od 1970 roku wchodził w skład Komisji Episkopatu Polski ds. Katechizacji. W 1983 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Bielszowicach. Zmarł 10 grudnia 1985 w Wirku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Bielszowicach.

Źródła:

1.	http://www.encyklo.pl/index.php5?title=Wrzo%C5%82_Walter