Ludwik Martel

Ludwik Martel przyszedł na świat 5 marca 1919 r. w Piotrkowie Trybunalskim. Nauki pobierał w Łodzi. Swoją przygodę z lotnictwem przeżywał między innymi w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa.
W pamiętnym nie tylko dla Polaków wrześniu 1939 r. został ewakuowany przez Rumunię do Francji. Po jej kapitulacji znalazł się w Wielkiej Brytanii. Na Wyspie Ostatniej Nadziei przeszedł przeszkolenie lotnicze. Zdobywał je początkowo w Podstawowej Szkole Latania a następnie w OTU znajdującym się Hawarden.
10 sierpnia 1940 r. otrzymał przydział bojowy do RAF. Rozpoczął loty z 54 Dywizjonem Myśliwskim. Pod koniec sierpnia tego samego roku został przeniesiony do 603 Dywizjonu Myśliwskiego. Latając z angielskimi kolegami zanotował na swoim koncie pierwsze zestrzelenie samolotu wroga. 5 października 1940 r. pozbawił lotnictwo myśliwskie III Rzeszy Me – 109.
W marcu następnego roku znalazł się wśród swoich. 19 marca 1941 r. otrzymał przydział do 317 Dywizjonu Myśliwskiego. Z końcem stycznia 1942 r. został przeniesiony do 58 OTU. Był w nim instruktorem. Do Dywizjonu „Wileńskiego” wrócił w sierpniu.
Latał nad Czarnym Lądem. Wchodził w skład grupy polskich lotników walczących w „Cyrku Skalskiego” w 1943 r. Latając z nim zanotował następne zwycięstwo. W walce powietrznej zestrzelił jednego Me – 109 a drugiego prawdopodobnie uszkodził. Z chwilą rozformowania Polskiego Zespołu Myśliwskiego wrócił do Wielkiej Brytanii. Miał szczęście być dalej pilotem w 317.
Od 20 sierpnia do 4 listopada 1943 r. był w Newton. Tu w murach 16 Szkoły Lotniczej szkolił innych w lotniczym rzemiośle. Od belfrowania zdecydowanie preferował loty bojowe. Dlatego po odejściu z Newton meldował się w swoim Dywizjonie na stanowisku dowódcy eskadry.
Od września 1944 r. przeszedł do pracy w Dowództwie Polskich Sil Powietrznych. Rok po skończonej wojnie był oficerem operacyjnym w Dowództwie Brytyjskich Okupacyjnych Sił Powietrznych. Przeszedł do rezerwy w styczniu 1947 r. Do nowej wyzwolonej Polski nie wrócił. Pozostał w Wielkiej Brytanii. Udzielał się społecznie. W Stowarzyszeniu Lotników Polskich pełnił funkcję wiceprezesa. Zmarł w Londynie 25 kwietnia 2010 r.