Polski dowódca WP II RP
Oficer Komendy Obwody Śródmieście AK (d-ca bat. AK "Rum")






Syn Romana Bliskiego i Heleny z domu Grzegorzewska.
Od 1924 r. uczył się w Gimnazjum w Skarżysku Kamiennej. W latach 1932-1937 służył w Korpusie Kadetów we Lwowie.
W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą 1 zmotoryzowanej kompanii zaporowej 90 batalionu saperów 10 Brygady Kawalerii. Przeszedł cały szlak bojowy 10 Brygady Kawalerii i w dniu 18.09.1939 r. wraz z całą brygadą przeszedł na Węgry. Następnie przedostał się do Francji. Tam został dowódcą kompanii w Centrum Wyszkolenia Saperów w Thouars, 14.02.1940 r. zgłosił się jako kandydat do skoku do Polski. W 1940 r. ukończył II kurs Wyższej Szkoły Wojennej na Obczyźnie, od marca 1943 r. oficer Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza.
Przerzucony do kraju w nocy 25/26.07.1944 r. w ramach specjalnej operacji lotniczej "Most III" jako emisariusz Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza w sprawach łączności, do przeprowadzenia akcji wyznaczony został 267 Dywizjon RAF (operacja "Wildhorn III").
W Powstaniu Warszawskim początkowo pełnił funkcję oficera do specjalnych zleceń komendanta 4 Rejonu I Obwodu Śródmieście Okręgu Warszawskiego AK mjra. Stanisława Steczkowskiego "Zagończyka". Około 12.08.1944 r. sformował 1 batalion szturmowy "Rum" (odwodowy batalion 4 Rejonu AK), którym następnie dowodził. W nocy 30/31 sierpnia 1944 r. dowodził lewym skrzydłem natarcia oddziałów śródmiejskich w kierunku Starego Miasta, Jego żołnierze zdobyli koszary i Szkołę Policji przy ul. Ciepłej 13. W dniu 20.09.1944 r. po wejście batalionu w skład 15 Pułku Piechoty AK "Wilków" pozostawał w dyspozycji dowódcy pułku.Po kapitulacji Powstania przebywał w niewoli niemieckiej, początkowo w Stalagu VIII B Lamsdorf, a następnie w Oflagu VII A Murnau /nr jeniecki 101990/.
Po wyzwoleniu niewoli wrócił do Wielkiej Brytanii, gdzie nadal służył w Polskich Siłach Zbrojnuch. W 1947 r. został zdemobilizowany w stopniu majora. Pozostał na emigracji, początkowo pracował jako inżynier w Emiratach Arabskich a następnie w Londynie.
Zmarł w Londynie.




Odznaczenia



Krzyż Srebrny Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Walecznych (trzykrotnie)

Źródła:

1.	Muzeum Powstania Warszawskiego
2.	Narodowe Archiwum Cyfrowe
3.	"Cichociemni" - Encyklopedia skoczków AK
4.	"Drogi Cichociemnych" Praca zbiorowa Wydawnictwo Bellona 2010
5.	Andrzej Krzysztof Kunert Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945 Warszawa Instytut Wydawniczy PAX, 1987
6.	Jędrzej Tucholski: "Cichociemni" Wrocław, Wydawnictwo Dolnośląskie, 2010
7.	Wikipedia
8.	Jędrzej Tucholski "Cichociemni", Instytut Wydawniczy "Pax" W-wa, 1984