Uczestnik obrony Lwowa, legionista, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej, Ukończył Państwową Szkołę Techniczną we Lwowie. W latach 1923-1926 sztuki aktorskiej uczył się u znanego pedagoga, aktora i reżysera, Franciszka Frączkowskiego. Uzyskał też dyplom miejscowego Konserwatorium, gdzie studiował śpiew pod kierunkiem Z. Kozłowskiej i muzykę w klasie dra Adama Sołtysa. Jeszcze jako student wstąpił do zespołu pomocniczego Opery Lwowskiej, w skład którego został zaangażowany po ukończeniu Konserwatorium i wstąpieniu do ZASP. Jako solista zadebiutował w 1925 roku. Obdarzony pięknym głosem i dobrym warsztatem aktorskim, odnosił sukcesy w operach i operetkach. Śpiewał m.in. partię Hrabiego Ceprano w Rigoletcie, Alberta w Żydówce, Hermana w Opowieściach Hoffmana, Wagnera w Fauście, Paola w Baronie cygańskim. W sierpniu 1930 roku z zespołem Opery i Operetki Lwowskiej występował w Krakowie. W latach 1930-1933 był aktorem teatru w Bydgoszczy. Do 1939 roku występował w Operze Poznańskiej. W kierowanym przez Zygmunta Latoszewskiego teatrze, stworzył wiele interesujących postaci operowych, przygotowanych zawsze z dużą starannością i kulturą muzyczną. Do najważniejszych dokonań artystycznych na poznańskiej scenie należy uznać rolę w Czterech gburach Wolffa - Ferrariego, wystawioną w 1936 roku.
W czasie wojny pracował jako kelner w kawiarni „Sztuka” w Częstochowie. Po wyzwoleniu grał głównie w repertuarze dramatycznym. Występował w Teatrze Miejskim w Częstochowie (1945/46). W latach 1946-1948 grał w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej i Cieszynie, a w sezonie 1948/49 ponownie w Teatrze Nowym w Poznaniu. W latach 1949-1951 był aktorem Teatru Miejskiego im. Osterwy w Lublinie. Wystąpił także w epizodycznej roli w filmie Pierwsze dni (1951) w reżyserii Jana Rybkowskiego.

Od 1 października 1951 roku aż do śmierci związany z Państwowymi Teatrami Dramatycznymi w Szczecinie. Zagrał Tietieriewa w Mieszczanach M. Gorkiego (prem. 12 lutego 1952), Hetmana Ksawerego Branickiego w Królu i aktorze R. Brandstaettera (prem. 31 maja 1952), Louisa w Jachcie „Paradise" R. Hussarskiego i S. Lema (prem. 24 września 1952) oraz Iwana Piotrowicza Jajecznicę w Ożenku M. Gogola (prem. 31 grudnia 1952). Wszystkie w Teatrze Współczesnym i w reżyserii Emila Chaberskiego.

Źródła:

1.	http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/Roman_Cirin