"Najciekawszym pokojem był w domu gabinet ojca. Nad biurkiem znajdował się duży portret pierwszego marszałka Polski, Józefa Piłsudskiego, pod którego dowództwem ojciec służył podczas obrony Polski w wojnie 1920 roku. Z obu jego stron wisiały portrety dwóch zasłużonych polskich generałów, Kazimierza Pułaskiego i Tadeusz Kościuszki, a obok obrazy przedstawijące ich bitwy oraz - nieco dalej - portrety najwiekszych polskich królów. Naprzeciw biurka znajdował się okazały kamienny kominek. Nad nim dumnie reprezentowały sie ojca strzelby, pistolety oraz lśniąca oficerska szabla, a jeszcze wyżej, w szklanej gablocie, jego czapka, dystynkcje i odznaczenia. Pozostałe wolne miejsca wypełniały barwne przedstawienia historycznych bitew. Na wieszaku przy drzwiach wisiały munury ojca, polowy i galowy. Oba starannie wyprasowane w ostry kant, zawsze w pogotowiu. Pod wieszakiem stały wysokie skórzane oficerki, tak wyglansowane, że odbijały migotanie ognia na kominku niczym lustro".

Powyższy fragment oraz zdjęcia pochodzą z książki "Kiedy Bóg odwrócił wzrok" Wiesława Adamczyka. W swoich wspomnieniach opowiada z perspektywy 13- letniego chłopca, którego ojciec został zamordowany jako jeden z tysięcy polskich oficerów w Charkowie (matka zmarła w czasie wądrówki w Iraku) - o swojej dramatycznej podróży wojennej przez 12 krajów rozrzuconych na kilku kontynentach, poczawszy od zesłania do Rosji Sowieckiej, potem poprzez centralną Azję, Irak, na Bliski Wschód, potem do Anglii, aż wreszcie dotarł do Stanów Zjednoczonych.

1. Dzwon, który jest częścią pomnika poświęconego polskim oficerom.
2. Cmentarz Piatichatki, Charków - 1998 r. Międzynarodowe nabożeństwo żałobne.
3. Cmentarz Piatichatki, Charków - 2002 r.
4. Jan Adamczyk z córką Zofią i synem Wiesławem.
5. Zdjęcie ślubne Anny i Jana Adamczyków, Kraków 05 lipca 1921 r.