Najmłodsza poetka Walczącej Warszawy
Uczennica warszawskiego Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zybek






Córka Antoniego Jana Bogusławskiego, polskiego poety, pisarza, tłumacza, ppłk dypl. kawalerii WP II RP i Marii Wolszczan, lekarza.
Podczas okupacji hitlerowskiej uczyła się na tajnych kompletach w warszawskim Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zybek. W 1941 r. wstąpiła do konspiracji, należała do 6 Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej Szarych Szeregów. Jej debiut literacki miał miejsce 17.04.1943 r. w wychodzącym w Londynie tygodniku "Polska Walcząca", który opublikował dwa wiersze. Uczestniczyła w akcjach "Małego Sabotażu", aresztowana przez Gestapo 23.02.1944 r. podczas akcji naklejania kartek z hasłami na niemiecką listę rozstrzelanych, osadzona w więzieniu na Pawiaku i tam torturowana podczas przesłuchań. Zwolniona 14.03.1944 r., chora na gruźlicę, leczyła się w sanatorium w Otwocku.
Podczas Powstania Warszawskiego (zgrupowanie AK "Harnaś"), ze względu na swój stan zdrowia nie mogła brać czynnego, bezpośredniego udziału w walce, szyła mundury i opaski powstańcze. Tworzyła także ryngrafy z wizerunkiem Matki Boskiej. W czasie Powstania została ranna.
Po kapitulacji Powstania wyjechała ze stolicy z rannymi, przebywała w szpitalu dla psychicznie chorych w Tworkach, skąd została zabrana przez koleżanki matki. W grudniu matka wywiozła ją do Zakopanego.
Zmarła na gruźlicze zapalenie opon mózgowych, zgodnie z życzeniem przedśmiertnym pochowana na Wojskowych Powązkach w Warszawie.

Źródła:

1.	Muzeum Powstania Warszawskiego
2.	Andrzej Krzysztof Kunert, "Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939?1945", Instytut Wydawniczy PAX, W-wa 1987