Okres wojny - Ojciec został po kilku dniach złapany i aresztowany przez Niemców. Ojciec brał udział w walkach, a potem pomagał innym w ucieczce, ponieważ transportował dużo wyrobów mięsnych, najwięcej bekonu do Anglii, i miał kontakty z kapitanami statków. Więc wielu Żydom pomagał uciekać. Ale, jak mi powiedziano, przed końcem września 1939 roku został złapany i uwięziony. Właściwie zdradził ojca jeden z jego pracowników, który przed wojną przez ojca został usunięty.
Ojciec mojego ojca urodził się wtedy w Prusach, w Nysie i konsekwentnie Niemcy uważali, że jego ojciec był Niemcem. Jego ojciec umarł w 1906 roku w Gliwicach, czyli nadal w Prusach, nigdy się nie zrzekł obywatelstwa niemieckiego. Dziadek po studiach uciekł do Kongresówki, bo nie chciał być pobrany do wojska, poza tym był też polskim patriotą. Niemcy twierdzili, że jeżeli ojca miał Niemca, ma prawo do [uzyskania statusu] Reichsdeutsche. Ojciec powiedział: „Nie, on jest Polakiem, walczy o Polskę i nie ma zamiaru nic zmieniać”.
Później Niemcy dowiedzieli się, że ojciec brał udział w III Powstaniu Śląskim. Józef Piłsudski wysłał niektórych swoich oficerów tam do pomocy na ochotnika i ojciec został ciężko ranny w bitwie o Górę Świętej Anny. Jak Niemcy się o tym dowiedzieli, no to już wróg. Inteligencję specjalnie w Gdyni tępili. Zdecydowali, że zostanie w pierwszej grupie rozstrzelany. Ojciec przesłał gosposi Zosi wiadomość, że chciałby jeszcze przed śmiercią spotkać się ze mną, więc Zosia przyjechała do Zielonki, szybko mnie spakowali i pociągiem, nie wiem jak załatwili przepustki, przyjechałem do Gdyni. Tam już było załatwione, że mam prawo zobaczyć się z ojcem. Ojciec wtedy był w podziemiach w sądzie, to jest naprzeciwko dworca gdyńskiego, poszedłem tam go zobaczyć. Ojciec przede wszystkim pytał, co się dzieje z rodziną i powiedział mi, jak ja mu powiedziałem, że się Niemców nie boję, chodzę do nich i nawet od nich dostaję wiadomości, co się dzieje na froncie: „Pamiętaj, że jesteś Polakiem i masz Polakiem zostać”. Jakieś trzy–cztery dni później ojca zobaczyłem drugi raz, już był w takim miejscu, gdzie trzymali skazanych na karę śmierci. Zośka prosiła ojca, żeby powiedział, że jest Niemcem, że może coś się uda, może złagodzą, a ojciec powiedział, że jakby miał dwa życia, to oba by oddał dla Polski. No i kazał mi się opiekować rodziną i pamiętać, że jestem Polakiem. Wiadomo było, że Niemcy po kilku dniach stania, czekania, nie pozwolą więcej ojca zobaczyć i gdzieś pod koniec października wróciliśmy do Zielonki. Mama jak to usłyszała to od razu wsiadła w pociąg i pojechała do Gdyni starając się ojca wydostać. Mama nie dała żadnej wiadomości, była chyba z miesiąc czasu w Gdyni, albo może nawet dłużej, starając się zapłacić, ale w międzyczasie ojciec może już został rozstrzelany, bo później po wojnie dostaliśmy list od pana Rutkowskiego, że 13 listopada w pierwszej grupie, którzy byli rozstrzelani, widział, jak ojca wywozili do Piaśnicy na rozstrzelanie

Ojciec był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznym i za Gdynię Złotym Krzyżem Zasługi. Ja od małego chłopca byłem wychowany na patriotę. Ojciec oficer I Brygady Legionów, Józef Piłsudski to był mój „dziadek” i jak miałem pięć lat, to już umiałem go narysować. Cała rodzina ojca należała do Legionów. Mam zdjęcia, gdzie matka ze znanej rodziny Zatorskich, jego trzej bracia, wszyscy z ojcem są w mundurach oficerów I Brygady Legionów z roku 1920. Więc pochodzę z patriotycznej polskiej rodziny