Tadeusz Michał Opulski
Tadeusz Michał Opulski urodził się 28 października 1906 r. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie otrzymał przydział do 6 Pułku Lotnictwa. Latał w Eskadrze Liniowej i Eskadrze Towarzyszącej. Latając w tej drugiej przechodził szkolenie obowiązujące pilotów myśliwskich. Kurs podstawowy zaliczył w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa natomiast kurs pilota myśliwskiego w 2 Pułku Lotniczym. W połowie 1935 r. został odkomenderowany jako instruktor na Kurs Wyższego Pilotażu. Z tego trafił do 1 Pułku Lotniczego na dowódcę jednej z eskadr myśliwskich. W chwili wybuchu II wojny światowej wyruszył na front jako pilot Brygady Pościgowej. Po kapitulacji nie złożył broni. Udał się do sojuszniczej Francji. Tu objął dowodzenie klucza, który bronił jednego z miast francuskich. Gdy ten sojusznik Polski skapitulował przed wojskami III Rzeszy ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Tam na Wyspie Ostatniej Nadziei podobnie jak inni koledzy lotnicy kontynuował walkę z Luftwaffe. W sierpniu 1940 r. latał w polskim dywizjonie myśliwskim. Był nim znany z historii 303 Dywizjon Myśliwski im. Tadeusza Kościuszki. Latając z „Kościuszkowcami” miał zaszczyt dowodzenia eskadrą „B”. Na przeszkodzie kontynuowania lotów jako myśliwiec stanęło zdrowie. To nie było na tyle dokuczliwe aby odejść od latania. Tadeusz przekwalifikował się na lotnika z bombowca. Zginął śmiercią lotnika 12 maja 1943 r. Tego dnia odbywał lot na zgranie załogi w 18 Operation Training Unit. Załoga ćwiczyła lot Wellingtonem przy wyłączonym jednym silniku. Rozbiła się w okolicach Belton Lincs. Kapitan pilot Tadeusz Michał Opulski został pochowany na Cmentarzu Newark.