Polski dowódca wojskowy
Dowódca III batalionu 25 PP /Piotrków Trybunalski/
Kwatermistrz 25 PP WP (październik 1927 - marzec 1932 r.)
zastępca dowódcy 2 PP Legionów WP (marzec 1932 - styczeń 1936 r.)
Dowódca 2 PP Legionów WP (styczeń 1936 - 28 września 1939 r.)
Dowódca odcinka obrony "Zakroczym" w twierdzy Modlin (14 - 28 września 1939 r.)
Inspektor Komendy Głównej ZWZ/AK (luty 1940 - maj 1942 r.)
Komendant Okręgu Łódź AK (maj - grudzień 1942 r.)
Komendant Okręgu Lwów AK (1 marca 1943 - 16 luty 1944 r.)





Syn Michała i Wiktori z domu Zawistowska.
Uczył się w Brzeżanach, gdzie ukończył gimnazjum klasyczne, matura 1911 r., następnie studiował na Uniwersytecie we Lwowie medycynę i przyrodę, jednocześnie działając w ZWZ i Związku Strzeleckim.
W momencie wybuchu I wojny światowej został powołany Armii Monarchii Austro-Węgierskie, gdzie ukończył szkołę oficerów piechoty rezerwy przy 100 PP. W okresie 1914-1918 jako oficer rezerwy dowodził na froncie wschodnim. Brał udział w bitwach pod Kraśnikiem, Majdanem Skrzyneckim, gdzie został ranny. Walczy pod Gorlicami, Bieczem i Jasłem oraz następnie na froncie włoskim. W X 1918 utworzył w Lublanie oddział polski, na którego czele powraca do kraju (współorganizator w Piotrkowie Trybunalskim 9 pp późniejszego 26 pp, w którym dowodził kompanią, a potem baonem najpierw na Górnym Śląsku, a potem na Śląsku Cieszyńskim). W 1922 r. uczestniczy w kursie dla oficerów sztabowych w Centrum Wyszkolenia Piechoty.
W styczniu 1932 r. wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 2 PP Leg. w Sandomierzu. W 1935 r. objął dowództwo tego pułku.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził 2 PP Leg. w składzie 2 Dywizji Leg., walczył w bitwie pod Borowską Górą oraz w obronie Modlina gdzie gdzie objął dowodzenie odcinkiem obrony ?Zakroczym?. Po kapitulacji Modlina został wzięty do niewoli i umieszczony w przejściowym obozie jenieckim w Działdowie, skąd go zwolniono na zasadzie umowy kapitulacyjnej. Potem przebywał w Warszawie, gdzie działał w konspiracji ZWZ/AK. W okresie 1940-1942 był inspektorem KG ZWZ/AK. Przeniesiony w maju 1942 na stanowisko Komendanta Okręgu AK Łódź. Aresztowania wśród żołnierzy AK na terenie okręgu spowodowały zmiany organizacyjne. W końcu 1942 r. zostaje odwołany z stanowiska i przeniesiony na funkcję Komendanta Okręgu AK Lwów (na początku 1944 r. zwraca się z prośbą o zwolnienie z funkcji w związku ze swoim sprzeciwem wobec scalenia komendy miasta z komendą Okręgu Lwów, a także zagrożeniem aresztowaniem przez Niemców), 16.02.1944 r. został odwołany z pełnionego stanowiska i przeniesiony do dyspozycji KG AK.
Po rozwiązaniu AK w 1945 r. podjął pracę jako nauczyciel szkoły podstawowej w Adamkach (pow. Kalisz). W 1946 r. ujawnia się i powraca do rodowego nazwiska. Wyjechał do Wrocławia gdzie się osiedla na stałe. Pracuje przy odbudowie tamtejszego ratusza a następnie w Książnicy ?Atlas?, przeniesionej z Lwowa do Wrocławia i przekształconej w oddział Państwowego Przedsiębiorstwa Wydawnictw Kartograficznych, którego został dyrektorem. Na tym stanowisku pozostawał do czasu przejścia na emeryturę w 1968 r.
Żonaty z Stanisławą Ostrowską, mieli córkę Zofię i syna Zbigniewa.
W 1972 r. został awansowany na stopień generała brygady. Jest patronem Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 3 w Bełchatowie
Zmarł we Wrocławiu, został pochowany na Cmentarzu w Piotrkowie Trybunalskim.




Odznaczenia


Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari (IV klasa)
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Medal Niepodległości

Źródła:

1.	Ludwik Czyżewski, Od Gór Borowskich do Zakroczymia, Wydawnictowo MON, Warszawa 1982
2.	Ludwik Czyżewski, Wspomnienia dowódcy obrony Zakroczymia w 1939 r., Mazowiecki Ośrodek Badań Naukowych - Biblioteczka Mazowiecka Nr 3, Książka i Wiedza, Warszawa 1973
3.	T. Kryska Karski S. Żurakowski generałowie Polski Niepodległej wyd. Editions Spotkania warszawa 1991,
4.	H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd. Oficyna wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998
5.	Mieczysław Bielski: Grupa Operacyjna ?Piotrków? 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991
6.	Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990.