Polski dowódca wojskowy




Syn Stanisława Spiechowicza i Anieli z domu Zatorska.
Uczył się w Gimnazjum Realno-Filozoficznego im. Michała Kreczmara w Warszawie, po ukończeniu gimnazjum wyjechał na studia w Akademii Handlowej do Antwerpii w Belgii, gdzie wstąpił do Związku Strzeleckiego (ZS). Od 1914 r. w II Brygadzie Legionów, a od 1918 r. po Bitwie pod Rarańczą w II Korpusie Polskim i Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) na Ukrainie. Uczestnik obrony Lwowa w listopadzie 1918 r. i wojny polsko-bolszewickiej, po zakończeniu wojny z bolszewikami został skierowany na II Kurs Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. W 1919 r. objął dowództwo nad 143 Pułkiem Strzelców Kresowych, przemianowanym później na 4 Pułk Strzelców Podhalańskich. W okresie międzywojennym pełnił różne funkcje sztabowe i liniowe w Wojsku Polskim.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził Grupą Operacyjną "Bielsko" (przemianowaną pożniej na "Borutę"). Obrona południowo-zachodniej części kraju zamieniła się w odwrót, postanowił przedostać się do Lwowa, gdzie natychmiast wdał się w konspirację antyradziecką. Od gen. Mariana Żegoty Januszajtisa przejął zwierzchnictwo nad Polską Organizacją Walki o Wolność, ale dzień po nominacji, został aresztowany przez NKWD, trafił do więzienia sowieckiego. Więziony był w Stanisławowie, a następnie na Łubiance w Moskwie, latem 1941 r. został zwolniony i objął dowództwo 5 Dywizji Piechoty Armii Polskiej w ZSRR.
W latach 1943-1945 dowodził I Korpusem Polskim w W. Brytanii.
Po wojnie powrócił do Polski. Przez krótki czas pełnił służbę w Ministerstwie Obrony Narodowej, ale odszedł po konflikcie z sowieckim gen. Karolem Świerczewskim "Walterem", sprawował mandat radnego Rady Narodowej w Szczecinie, ale złożył mandat w proteście przeciwko oczernianiu przedwojennych oficerów i przez kilkanaście lat prowadził własne gospodarstwo rolne.
W 1964 r. osiadł w Zakopanem, poświęcając się działalności wśród kombatantów. 27.09.1981 r. wziął udział w drugiej turze I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność".
Zmarł w Zakopanem, został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kwatera legionowa).



Odznaczenia



Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Niepodległości z Mieczami
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (siedmiokrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Medal X-lecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka za Rany i Kontuzje
Medal "Pro Fide et Patria"
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej
Srebrny Medal Waleczności I klasy (Austria)
Srebrny Krzyż Zasługi Wojskowej Austria)
Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowej (Austria)
Wojskowy Medal Zasługi