Polski związkowiec (WZZ, NSZZ "Solidarność")
Działacz opozycji w okresie PRL
Internowany przez władze PRL w stanie wojennym
Poseł na Sejm I kadencji (1991-1993)
Radiotelemechanik





Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową (ZSZ) w Katowicach, specjalność elektromonter (Zakłady Techniczne w Katowicach, kurs rtv, 1950r.).
Pracownik Szpitala Klinicznego, Huty Ferrum, Fabryki Superfosfatu, Zakładu Usług Radiowo-Telewizyjnych, od 1967 r. właściciel we własnym mieszkaniu w Katowicach warsztatu naprawy sprzętu RTV. W XII 1976 r. i IV 1977 r. wystosował listy protestacyjne do Przewodniczącego Rady Państwa PRL oraz Marszałka Sejmu PRL. W V 1977 uczestnik głodówki protestacyjnej zorganizowanej przez Komitet Obrony Robotników (KOR) w kościele pw. św. Marcina w Warszawie przeciw represjom wobec robotników Radomia i Ursusa. 4 VIII 1977 r. założył w swoim mieszkaniu Punkt Konsultacyjno-Informacyjny Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO) we IX 1977 sygnatariusz Oświadczenia ROPCiO
Brał 23 lutego 1978 r. udział w powołaniu pierwszego w Polsce komitetu Wolnych Związków Zawodowych (WZZ). Działał w podziemnych strukturach WZZ, następnie w NSZZ?Solidarności? był sekretarzem zarządu Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ ?S? i członkiem zarządu Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. W czasie stanu wojennego internowany na okres około trzech miesięcy, zwolniony z uwagi na stan zdrowia. W 1983 r. został na krótko aresztowany po podjęciu próby wstawienia tablicy upamiętniającej poległych w trakcie pacyfikacji KWK "Wujek". Pod koniec lat 80 ponownie włączył się w działalność związkową, wchodząc w skład władz śląsko-dąbrowskiej ?Solidarności?.
Po przemianach 1989 r. znany jest przede wszystkim z akcji stawiania krzyży na oświęcimskim Żwirowisku w 1998 roku. Współpracował także z ruchami antysemickimi, jest autorem "wykazu znanych Żydów doprowadzających Polskę do ruiny".
W 1989 r. został przewodniczącym rady naczelnej Chrześcijańsko-Demokratycznego Stronnictwa Pracy (ChDSP). W 1990 r. był przewodniczącym Górnośląskiej Chrześcijańskiej Demokracji. W wyborach w 1991 r. brał udział jako jej kandydat, uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji z ramienia Ruchu Autonomii Śląska.
4 czerwca 1992 r. w trakcie debaty nad odwołaniem popieranego przez niego rządu mec. Jana Olszewskiego powiedział z mównicysejmowej "... prezydent Lech Wałęsa jest na drugiej liście jako agent SB...". Wypowiedź tę wykreślono z oficjalnego stenogramu na wniosek Jana Rokity.
W tym samym roku przystąpił do klubu parlamentarnego Ruchu dla Rzeczypospolitej. W 1993 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję z ramienia komitetu wyborczego Porozumienie Centrum-Zjednoczenie Polskie.
W wyborach samorządowych w 2010 r. ubiegał się o mandat radnego sejmiku śląskiego z listy Narodowego Odrodzenia Polski (NOP). W 2014 r. z rekomendacji KWW Oburzeni. W wyborach parlamentarnych w 2011 r. był kandydatem do Senatu z ramienia Konfederacji Godność i Praworządność.
Był rozpracowywany przez SB m.in. w ramach SOR kryptonim "Emisariusz".


Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (nadany przez Prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego)

Źródła:

1.	Sejm RP http://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/1RP/389