"Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych"




Żołnierz AK
Organizator i pierwszy dowódca batalionu AK "Parasol"




Syn Walentego Borysa i Heleny z domu Bartz.
Szkołę powszechną ukończył w Niechanowie, a gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. Po zdaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego.
Mobilizacja powszechna w 1939 r.zastała go w Toruniu, otrzymał przydział do 17 Pułku Artylerii Lekkiej w Gnieźnie. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 r. przedostał się na Węgry, gdzie został internowany. Włączył się od do prac zespołu przerzutowego, który powstał w Györ i działał na tym posterunku do końca 1939 r. Następnie przedostał się do Francji. Po klęsce Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii gdzie otrzymał przydział do dywizjonu artylerii 1 Brygady Strzelców, dowodzonej przez gen. Paszkiewicza. Potem został skierowany na kurs dywersyjny, gdzie przeszedł kurs spadochronowy oraz kurs walki dywersyjno-konspiracyjnej, 28.07.1942 r. został zaprzysiężony na rotę Armii Krajowej.
Zrzucony do kraju 01/02.10.1942 r. w ramach Operacji lotniczej "Hammer".
Został skierowany do Kedywu KG AK w którym objął stanowisko z-cy d-cy Oddziału Dyspozycyjnego "Motor 30". Dowodził również kompanią "Agat", stworzoną do walki z Gestapo, w całym okresie działalności oddziału "Agat"/"Pegaz"/"Parasol" był konstruktorem jego wszystkich zbrojnych działań. Brał czyny udział w przygotowaniu akcji, których celem byli funkcjonariusze niemieccy. Wybrane akcje, akcja Bürkl, akcja Kretschmann, akcja Weffels, akcja Kutschera, akcja Koppe, akcja w Celestynowie.
Podczas Powstania Warszawskiego, dowodził batalionem AK "Parasol", został ciężko ranny 06.08.1944 r. Po kapitulacji Powstania przebywał w niewoli niemieckiej, jeniec Stalagu IV B w Zeithain. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do kraju, po powrocie został aresztowany przez funkcjonariuszy UB i osadzony w więzieniu mokotowskim, po 1956 r. zrehabilitowany. W połowie lat 60 XX w. doktoryzował się na Wydziale Przemysłu Rolno-Spożywczego SGGW w Warszawie.
Zmarł w Witkowie, został pochowany na tamtejszym cmentarzu. Symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.





Odznaczenia



Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (V klasa)
Krzyżem Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami

Źródła:

1.	Jędrzej Tucholski "Cichociemni", Instytut Wydawniczy "Pax" W-wa, 1984