Żołnierz Legionów Polskich
Kompozytor
Członek skautingu
Współwłaściciel księgarni oraz wydawnictwa
Komornik sądowy
Notariusz





Syn Józefa Pomarańskiego i Marii z domu Dorantt.
Uczęszczał do szkoły Mariana Rychłowskiego w Warszawie, jako uczeń był członkiem ?Zarzewia? i pierwszej w Warszawie tajnej drużyny skautowej im. Romualda Traugutta, należał od 1913 r. do Polskich Drużyn Strzeleckich (PDS). Wybuch I wojny światowej zastał go w Nowym Sączu, gdzie brał udział w kursie strzeleckim, wraz z bratem Stefanem wszedł w skład I Kompanii Kadrowej Legionów Polskich. Podczas walk był ranny pod Kielcami i Konarami. W grudniu 1915 r. został przydzielony do okręgu piotrkowskiego Polskiej Organizacji Wojskowej, był następnie komendantem jej kilku obwodów.
Wraz z bratem Stefanem założył w grudniu 1917 r. w Zamościu ?Księgarnię Polską?, którą następnie prowadził pod firmą Z. Pomarański i Spółka.
W listopadzie 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu wojsk austriackich, następnie służył w Wojsku Polskim, po przjściu do rezerwy zajmował się działalnością księgarsko-wydawnicza. Od 1931 r. był komornikiem Sądu Grodzkiego w Kraśniku, w Hrubieszowie i Włodzimierzu Wołyńskim, następnie notariuszem w Kozienicach potem w Zamościu. W 1939 r. objął w Zamościu funkcję sekretarza miejscowego miesięcznika Związku Strzeleckiego "Gromada Strzelecka".
Podczas okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej prowadził sklep i hurtownię artykułów gospodarstwa domowego. Nie dostał zgody władz okupacyjnych na prowadzenie notariatu, ponieważ odmówił podpisania deklaracji lojalności wobec niemieckiego okupanta. Prowadził działalność konspiracyjną od jesieni 1939 r. w Służbie Zwycięstwu Polski (SZP), a następnie w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) w Zamościu, był pierwszym komendantem rejonu I Zamość-Miasto (do maja 1940) oraz oficerem organizacyjnym obwodu Zamość (do dnia aresztowania). Aresztowany 12.02.1941 r. przez Gestapo, został wywieziony do KL Auschwitz (przybycie do obozu 06.04.1941 r., numer więźniarski 14140).
Jego kompozycje "Pieśni o wojnie i na wojnie pisane" w układzie na głos i fortepian, ukazały się w 1935 r.
Był żonaty (od 12 IV 1920) z Jadwigą z domu Milanowska. Pozostawił syna Ziemowita (1920-?), inżyniera mechanika, oraz córki, Danutę (1922-?), zamężną Stankiewiczową, Wisławę (1925-?), magistra farmacji, zamężną Drzymuchowską, i Mirosławę (1929-/), technika budowlanego, zamężną Leszczyńską.
Zamordowany w KL Auschwitz.