Polski dowódca wojskowy
Członek Wydziału Wojskowego PPS





Syn Zygmunta Dłużniakiewicza i Janiny z domu Golcz.
Uczył się w Szkole Realnej w Kaliszu, ale został z niej usunięty za uczestnictwo w strajku szkolnym 1905 r. Naukę kontynuował w Szkole Handlowej w Kaliszu, w której w 1908 złożył maturę. Studiował na uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu.
06.08.1914 r. wyruszył z krakowskich Oleandrów w składzie 2 plutonu I Kompanii Kadrowej. Następnie walczył w szeregach 1 PP Leg. W szeregach I Brygady Legionów Polskich był dowódcą plutonu, następnie dowódcą kompanii.
Z ramienia POW komendant placu w W-wie (1916), a następnie komendant okręgu łomżyńskiego POW. Internowany w Beniaminowie, więziony w Werl (do X.1918 r.).Po zakończeniu wojny z bolszewikami pozostał w WP II RP pełniąc funkcje dowódcze, w 32 PP (Modlin), 28 PP Strzelców Kaniowskich (Łódż), 1 PP Leg. Józefa Piłsudskiego (Wilno), 33 PP (Łomża), 2 Pułku Strzelców Podhalańskich(Sanok), 11 PP (Tarnowskie Góry).
Był żonaty z Teresą z domu Buryan.
Utonął w Sanie pod Kuńkowcami w czasie wycieczki kajakowej, Jego ciało zostało pochowane na sanockim cmentarzu, a następnie przeniesione na warszawski Cmentarz Wojskowy na Powązkach.



Odznaczenia


Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Niepodległości
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
Medal X-lecia Odzyskanej Niepodległości