Polski dowódca wojskowy



Syn Marcina Ducha i Anny z domu Raczykowska.
Po ukończeniu czterech klas w Towarzystwie Szkół Ludowych wstąpił do Szkoły Realnej oraz uczęszczał na zajęcia Seminarium Nauczycielskiego w Tarnopolu, w 1912 r. wstąpił do tajnej organizacji niepodległościowej "Zarzewie". W latach 1913-1914 był zastępowym w Polskich Drużyn Strzeleckich (PDS). W 1914 r. uzyskał maturę w Seminarium Nauczycielskim w Samborze.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu do 3 PP Leg. wchodzącego w skład II Brygady Legionów Polskich, walczył na terenie Bukowiny. Brał udział w bitwie pod Rarańczą, gdzie II Brygada Legionów przebiła się przez front rosyjsko-austriacki. Następnie walczył w składzie II Korpusu Polskiego w Rosji dowodzonego przez płk. Józefa Hallera, brał udział w bitwie pod Kaniowem gdzie II Korpus Polski został otoczony przez Niemców i zmuszony do kapitulacji, a żołnierzy internowano. Uciekł z niewoli i przedostał się do I Korpusu Polskiego w Rosji dowodzonego przez gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, po kapitulacji, udał się do Murmańska. Podczas wojny domowej w Rosji dowodził 1 Kompanią Polskiego Samodzielnego Oddziału Murmańskiego w ramach interwencyjnych wojsk brytyjskich walczących z oddziałami Armii Czerwonej. W związku z wycofaniem wojsk brytyjskich, wraz z całym Polskim Samodzielnym Oddziałem Murmańskim był przemieszczony do Wielkiej Brytanii, gdzie w listopadzie 1919 r. został jego dowódcą.
Po powrocie do Polski został dowódcą samodzielnego batalionu murmańskiego w składzie 64 PP, brał udział w wojnie polsko?bolszewickiej. Następnie ukończył kurs dowódców batalionów oraz kurs w Centralnej Szkole Strzelania w Toruniu. W latach 1924?1925 był dowódcą batalionu Korpusu Kadetów w Modlinie. Następnie pracował w III Oddziale Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Od 1926 roku został dowódcą batalionu w Szkole Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy, funkcję tę pełnił do 1929 r. W latach 1929-1931 studiował w Wyższej Szkole Wojennej. Po jej ukończeniu został mianowany zastępcą dowódcy 60 PP w Ostrowie Wielkopolskim. W 1935 r. został dowódcą 73 PP w Katowicach. Od 1938 r. był dyrektorem nauk w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, którą to funkcję pełnił do wybuchu II wojny światowej.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. został mianowany dowódcą piechoty dywizyjnej 39 Dywizji Piechoty Rezerwowej, którą faktycznie dowodził z uwagi na chorobę jej dowódcy. Dowodzona przez niego Dywizja Piechoty weszła w skład Armii ?Lublin? i w dniu 26.09.1939 r. wraz z pozostałymi jednostkami skapitulowała. Po zakończeniu kampanii wrześniowej opuścił Polskę, przekroczył granicę z Węgrami. Stamtąd udał się do Francji. W styczniu 1940 r. objął dowództwo 1 Dywizji Grenadierów, dowodzona przez niego jednostka brała udział w obronie Francji. W lipcu 1941 r. z polecenia gen. Władysława Sikorskiego udał się do Stanów Zjednoczonych z misją rekrutacji do Polskich Sił Zbrojnych żołnierzy Polaków z USA i Kanady, niestety, misja nie spełniła pokładanych w niej nadziei. 15.09.1943 r. został dowódcą 3 Dywizji Strzelców Karpackich (3 DSK).
Był żonaty (ślub około 1930 r.) z Zofią z domu Lisiewicz, mieli syna Adama (1938-).
Po zakończeniu wojny nadal dowodził 3 Dywizją Strzelców Karpackich, która wchodziła w skład Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia (PKPiR). W 1947 r. został zdemobilizowany,zamieszkał w Londynie. Działał tam w środowisku kombatanckim. Pełnił funkcję Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (od 19.02.1980 r.).
Zmarł w Londynie, urna z Jego prochami została pochowana na Cmentarzu Wojennym pod Monte Cassino.





Odznaczenia



Krzyż Kawalerski Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Niepodległości
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Złoty Krzyż Zasługi
Srebrny Medal Waleczności II klasy (Monarchia Austro-Węgierska)
Krzyż Wojenny (Francja)
Medal międzysojuszniczy ?Médaille Interalliée?
Military Cross (Wielka Brytania)
Krzyż Wojenny Waleczności Wojskowej (Włochy)

Źródła:

1.	M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego