inż. Medard Downarowicz "Chart", "Henryk"
Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), Członkowie Związku Strzeleckiego 1910-1914, Legiony Polskie (1914–1918), Osoby znane z życia publicznego, Uczestnicy wojny polsko - bolszewickiej 1919-1921 |
Data urodzenia / odejścia:
|
*środa, 22-05-1878 †wtorek, 16-10-1934
|
|
Kalendarium:
|
Nie żyje od 87 lat. Żył 56 lat (20600 dni).
|
|
Miejsce urodz. / zamieszkania:
|
Łochów (miasto w woj. mazowieckim, pow. węgrowski, gm. Łochów) / Radom, Wilno, Mariampol, Libawa, Psków, Lwów, Bruksela, Warszawa,
|
|
Miejsce śmierci / pochówku:
|
Warszawa / Cmentarz Powązkowski w Warszawie
|
|
Rodzice:
|
brak danych
|
|
Współmałżonek:
|
Maria Kobyłecka Downarowicz |
|
Dzieci:
|
por. AK inż arch. Stefan Downarowicz "Mech", ppor. AK Jerzy Downarowicz "Marek II" |
|
Wspomnienia:
|
0 |
|
Bliscy:
|
0 zobacz bliskie osoby
|
|
Osoby oddające hołd:
|
2 zobacz pełną księgę
|
|
Profil stworzony przez:
|
Jurgis, 2016-05-15
|
|
Polski działacz polityczny
Minister
Poseł na Sejm II RP 2 kadencja (1928-1930)
Członek Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS)
Współpracownik Józefa Piłsudskiego
Wolnomularz
Syn Medarda Downarowicza h. Przyjaciel, ziemianina, uczestnika Powstania Styczniowego, Sybiraka i Stefanii z domu Hornowska.
Ukończył Gimnazjum w Radomiu, Wilnie, Mariampolu i Libawie, egzamin maturalny zdał w 1901 r. eksternistycznie w Pskowie. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki we Lwowie, w latach 1908-1914 studiował w Instytucie Solvaya w Brukseli (dyplom inż. handlowego) i równocześnie był słuchaczem Wydziału Nauk Społecznych tamtejszego uniwersytetu. W okresie 1903-1904 był członkiem Centralnego Komitetu ?Promienistych?. W 1904 r. został członkiem lwowskiej sekcji PPS. Od tego samego czasu przebywał nielegalnie w Warszawie, gdzie od 1905 r. organizował struktury bojowe Organizacji Bojowej PPS, uczestniczył w wielu akcjach zbrojnych. 04.10.1905 r. został aresztowany i skazany na 3 lata katorgi. Wywieziony do Aleksandrowska pod Irkuckiem, skąd zbiegł w 1908 r. przy pomocy brata Kazimierza i przyszłej żony.
Podczas I wojny światowej w I Brygadzie Legionów Polskich, od 1915 w Centralnym Komitecie Narodowym, Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) i Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Niepodległościowych. Aresztowany przez Niemców w 1917 r. i więziony przez kilka miesięcy, następnie był członkiem Konwentu Organizacji "A" i Stronnictwa Niezawisłości Narodowej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości objął stanowiski ministra skarbu w Tymczasowym Rządzie Ludowym Republiki Polskiej w Lublinie (06.11-11.11.1918 r.), następnie był ministrem kultury i sztuki (17.11.1918 r.-16.01.1919 r.), potem został mianowany delegatem Naczelnika Państwa do Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu.
Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. W okresie 1920-1921 był redaktorem i wydawcą pisma "Naród", w 1927 r. został radnym miejskim w Warszawie. Od 1931 r. pracował na kierowniczych stanowiskach w zarządach Kas Chorych w Radomiu i Warszawie, był członkiem Centralnego Wydziału Związków Zawodowych, w okresie 1933-1934 wiceprzewodniczący Związku Zawodowego Pracowników Samorządowych i Przedsiębiorstw Użyteczności Publicznej.
Do 1928 r. był aktywnym członkiem loży masońskiej "Machnicki" w Warszawie (imię zakonne Jan Kardasz).
Od maja 1934 r. do śmierci był komisarycznym wiceprezydentem m. st. Warszawy.
Był żonaty z Marianną z domu Kobyłecka (1877-1950).
Zmarł w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)