Polski działacz sportowy związany z narciarstwem
Działacz Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS)
Twórca kolejki na Kasprowy Wierch
II wiceminister komunikacji (1933-1939)






Syn Mikołaja Bobkowskiego, h. Korab, szlachcica z Podlasia, powstańca styczniowego i Marii z domu Urbandtke.
W 1908 r. ukończył Politechnikę Wiedeńską i podjął pracę w kolejnictwie austriackim.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. służył w Wojsku Polskim, otrzymał przydział do Sztabu Generalnego Wojska Polskiego II RP (SG WP II RP). Od 1926 r. był Szefem Komunikacji Wojskowych w Oddziale IV Sztabu Generalnego WP, a w 1929 r. krótko zastępcą Szefa Oddziału IV Sztabu Głównego WP. W latach 1929-1930 był wicedyrektorem, następnie do 1933 r. dyrektorem zarządu Polskich Kolei Państwowych (PKP) w Krakowie, potem do 1939 r. wiceminister komunikacji.
Uprawiał narciarstwo, jego ulubioną górą był Kasprowy Wierch w Tatrach. Był jednym z założycieli krakowskiego oddziału Karpackiego Towarzystwa Narciarzy (KTN), potem członkiem i działaczem Tatrzańskiego Towarzystwa Narciarzy (TTN). Od 1921 r. działał też w Warszawskim Klubie Narciarskim. Wkrótce stał się jednym z czołowych działaczy narciarskich w Polsce i głównym propagatorem narciarstwa zjazdowego. W 1919 r. był jednym z inicjatorów założenia Polskiego Związku Narciarskiego (PZN), a w 1920 r. został jego drugim z kolei prezesem. Od 1921 r. był również pierwszym prezesem utworzonego we Lwowie Polskiego Związku Łyżwiarskiego (PZŁ). W 1926 r. na kongresie FIS w Lahti został wybrany do rady FIS. Dzięki jego wpływom Zakopane dwukrotnie otrzymało organizację mistrzostw świata, w 1929 i w 1939 r.
W 1935 r. był inicjatorem budowy kolejki linowej na Kasprowy Wierch. Budowę, mimo wielu głosów protestu ze strony działaczy ochrony przyrody, przeforsował przy pomocy wojska. W 1938 r. doprowadził do budowy kolejki na Gubałówkę.
We wrześniu 1939 r. razem z rządem opuścił Polskę i osiadł (wraz ze swym teściem prezydentem Ignacym Mościckim) w Szwajcarii, gdzie pracował w Touring Clubie.
Był mężem Heleny Zwisłockiej h. Ślepowron (1897-1962), wdowy po Tadeuszu Zwisłockim, córki Prezydenta II RP Ignacego Mościckiego. Ślub odbył się w 1934 r. w kaplicy Zamku Królewskiego w Warszawie.
Zmarł w Genewie, został pochowany na cmentarzu w Versoix.





Odznaczenia



Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Order Krzyża Orła I klasy (Estonia)
Order Zasługi Republiki Węgierskiej I klasy (Węgry)
Krzyż Komandorski Orderu Korony Jugosłowiańskiej (Jugosławia)