Jakub Bargiełowski

Jakub Bargiełowski urodził się 25 lipca 1921 r. w Garbowie ( okolice Lublina ). Po ukończeniu nauki w szkole powszechnej w Dęblinie dalszą edukację kontynuował w murach Szkoły Podoficerów dla Małoletnich w Bydgoszczy. Nie zabrakło go wśród uczniów Wyższej Szkoły Pilotażu w Ułężu. Razem z tą placówką ewakuował się w kierunku granicy polsko – rumuńskiej. 18 września 1939 r. trafił do niewoli rosyjskiej. Dzień wcześniej Polska padła ofiarą ataku wschodniego sąsiada. Będąc podoficerem uniknął morderczego Katynia. Nie uniknął jednak represji sojuszników Hitlera będących pod rządami Stalina. Został „skierowany” do pracy w kamieniołomach nad Morzem Czarnym. Z nich trafił na Syberię. Pracował w tajdze. W wyniku podpisanej umowy przez generała Sikorskiego o utworzeniu polskiej armii w ZSRR wyszedł na wolność. Razem z podobnymi sobie przez Archangielsk popłynął do Wielkiej Brytanii. Tu na Wyspie Ostatniej Nadziei wyokrętował się w Greenock.
Niestety stan zdrowia uniemożliwił podjęcie przeszkolenia i stawienia się do jednostki bojowej. Po całkowitym wyleczeniu 20 stycznia 1943 r. rozpoczął szkolenie w 16 SFTS. Z Newton w ramach praktyki trafił do 41 OTU w Hawarden. Latał jako pilot ciągnący rękawy do treningowego strzelania w powietrzu. Pod koniec września 1943 r. będąc w 61 OTU z siedzibą w Rednal rozpoczął szkolenie na pilota myśliwskiego. 24 stycznia 1944 r. otrzymał przydział do polskiego dywizjonu myśliwskiego. Był nim 315 Dywizjon Myśliwski „Dębliński.
W locie nad Francją 12 czerwca 1944 r. zestrzelił dwa Focke – Wulfy. 24 czerwca uszkodził Me - 109; 18 sierpnia dopisał do swojego konta strącenie dwóch FW - 190, przy okazji tego lotu dwa inne uszkodził.
Kiedy latem 1944 r. 315 „Dębliniacy” rozpoczęli walkę V-1 nie mogło między nimi zabraknąć Jakuba. Jakub zniszczył trzy. 2 grudnia 1944 r. zestrzelił piąty samolot wroga. Miało to miejsce w czasie eskorty Beaufighterów nad Norwegię.
1 kwietnia 1945 r. odszedł na odpoczynek do Blackpool. 2 maja 1945 r. skierowany został jako instruktora do poznanego wcześniej 61 OTU. 24 lipca 1945 r. wrócił do swojego 315 dywizjonu. Odszedł z tego 17 listopada przeniesiony do 303 dywizjonu. Pozostał w nim 11 grudnia 1946 r. Tego dnia dywizjon został rozformowany. Na początku 1947 r. wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Do nowej Polski nie wrócił. Nie pozostał w Wielkiej Brytanii. W 1948 r. wyjechał do Australii. Pracował poza lotnictwem. Spisał swoje wspomnienia z lat wojny. Te zostały wydane po jego śmierci. Praca wspomnieniowa z lat wojny pióra Jakuba Bargiełowskiego nosi tytuł „Mustangiem w polu ognia. Wspomnienia pilota myśliwca". Zmarł z dala od miejsca swojego urodzenia 21 lutego 2010 r. w Sydney. Pochowany został na cmentarzu Rookwood Necropolis na przedmieściach Sydney.