Powstaniec warszawski. Działacz opozycyjny, członek Solidarności. Przez wiele lat pełnił różne stanowiska w Nadleśnictwie Drewnica. Zawodowy leśnik. Ukończył Technikum Leśne w 1965 r., a następnie studia na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie.
Był synem Mikołaja i Eugenii z d. Cramer. Wychowany w domu rodzinnym w duchu patriotycznym. Ojciec legionista, był też uczestnikiem wojny z bolszewikami oraz zawodowym wojskowym, a następnie kolejarzem. W czerwcu 1939 r. Ryszard Bielański ukończył Gimnazjum w Bydgoszczy. Tuż przed wybuchem wojny, w lipcu i sierpniu 1939 r. przeszedł szkolenie szybowcowe I i II stopnia w Gostomiu.

Okupacje:sowiecka i niemiecka
Ewakuowany razem z rodzinami kolejarskimi do Łucka. W Kniacheninku 17 września 1939 r. dostał się pod okupację sowiecką. W czerwcu 1940 przedostał się przez rzekę Bug do Generalnego Gubernatorstwa, co uratowało go od niechybnej wywózki na wschód. Początkowo zajmował się szmuglowaniem żywności, następnie pracował razem z ojcem na Kolei (Ostbahn) jako pomocnik maszynisty

Konspiracja i walka
W konspiracji działał od czerwca 1942 r. Żołnierz Armii Krajowej w II Obwodzie (Żoliborz) Okręgu Warszawskiego AK, w plutonie nr 214. Ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty i otrzymał nominację na stopień kaprala podchorążego.Od jesieni 1943 r. żołnierz oddziału 993/W − Oddział Bojowy Kontrwywiadu Komendy Głównej AK. Uczestnik wielu akcji bojowych .

Powstanie Warszawskie
Podczas Powstania Warszawskiego w Zgrupowaniu „Radosław", batalion „Pięść", kompania „Zemsta". Uczestnik najcięższych walk na Woli, na Muranowie (o Stawki i ul. Okopową), o szpital Jana Bożego, na boisku „Polonii" i o kościół Marii Panny. Dwukrotnie ranny w głowę, podczas walk: na Stawkach i o kościół Marii Panny. Po przejściu kanałami na Żoliborz, a następnie do Kampinosu, w Grupie „Kampinos" - w odtworzonej kompanii „Zemsta II".
Szlak bojowy Ryszarda Bielańskiego był w Powstaniu Warszawskim bardzo długi i obejmował: Wolę− Muranów − Stare Miasto − kanały − Żoliborz − Kampinos − Jaktorów

W partyzantce
Po bitwie pod Jaktorowem 29 września 1944 r. przedostał się z żołnierzami cichociemnego por. Adolfa Pilcha „Dolina" („Góra") do Podokręgu Piotrków. Do 17 stycznia 1945 r. walczył w składzie 25. pp. AK Ziemi Piotrkowsko-Opoczyńskiej

Źródła:

1.	Biogramy powstańcze, interenet