Żołnierz AK
Sybirak
Polski pisarz, dziennikarz





Syn Tadeusza Bystrzyckiego (1899-1940), architekta, wiceprezydenta Przemyśla, ofiary zbrodni katyńskiej, zamordowanego w Kijowie i Heleny z domu Stankiewicz, członkini POW.
W 1936 r. ukończył w rodzinnym mieście szkołę podstawową, a w 1939 r. trzecią klasę tamtejszego Państwowego Gimnazjum im. Kazimierza Morawskiego.
W kwietniu 1940 r. wraz z matką, babką i trzema siostrami został wywieziony do Kazachstanu, gdzie pracował w kołchozie (obwód kustanajski, rejon ubogański, sielsowiet szuwałowski, osiedle Paniewka), a następnie w sowchozie (rejon karasuski, sielsowiet kuszmuruński). Z wycieńczenia zmarły tam jego babka i matka. W 1941 r. podjął wraz z kolegą ucieczkę, przeszedł przez Kustanaj, Ufę, Kujbyszew, Penzę, Woroneż i dotarł do Charkowa, gdzie został zatrzymany i aresztowany, a następnie w Karasie skazany na 10 lat łagru, na mocy układu Sikorski?Majski zwolniony z więzienia w Kustanaju. Po uwolnieniu zgłosił się do formującej się Armii Polskiej na Wschodzie, został przydzielony w Tockoje do Samodzielnego Batalionu Dzieci Lwowskiej 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty
(d-ca gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz). W 1942 r. wraz z dywizją został ewakuowany, drogą przez Persję, a następnie przez Egipt do Palestyny, gdzie skierowano go do Szkoły Podchorążych 8 Dywizji Piechoty PSZ (d-ca płk dypl. Bronisław Rakowski). W sierpniu 1942 r. dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie zdał małą maturę w szkockim Dunalastair House. Ukończył kursy w łączności radiowej i szybkiej radiotelegrafii i pracował jako radiotelegrafista w sieci krajowej. Zgłosił akces do służby w okupowanym Kraju, po specjalnym szkoleniu został zrzucony w nocy 22/23.11.1944 r. na placówkę odbiorczą "Wilga", położoną pod Mogielnicą k/Szczawa na Podhalu. Po skoku został dowódcą tajnej radiostacji 1 Pułku Piechoty Strzelców Podhalańskich AK "Pelikany" , działającej do sierpnia 1945 r. Po wojnie pozostał w podziemiu, ale po zdradzie, wraz ze swoim dowódcą został aresztowany 23.08.1945 w Krakowie przez Urząd Bezpieczeństwa, 31.12.1945 r. został skazany na 6 lat więzienia. Na mocy amnestii karę zmniejszono do 1 roku, zaliczono okres aresztowania, wskutek czego został zwolniony 23.08.1946 r.Po opuszczeniu więzienia wyjechał do Poznania. Tutaj zdał maturę oraz ukończył w 1951 r. Wydział Prawno-Ekonomicznym UAM z tytułem magistra filozofii w zakresie socjologii. Studiował również języki obcych, przebywając na uniwersytecie we włoskiej Perugii w 1976 r.
Od czasu osiedlenia się w Poznaniu angażował się w liczne działania, był współorganizatorem Koła Młodych w Poznańskim Oddziale Związku Literatów Polskich (1951-1954), redaktorem almanachu ?Poznań - dzieje, ludzie, kultura? (1953), współzałożycielem i redaktorem miesięcznika "Nurt" (1964), wiceprezesem Poznańskiego Oddziału ZLP, członkiem polskiego Pen Clubu. Piastował również stanowisko wiceprezesa Stowarzyszenia im. Brandstaettera oraz wiceprezesa Towarzystwa Przyjaciół Biblioteki Raczyńskich.
Był mężem (ślub w 1950 r.) Janiny z domu Tarłowska (1920-), mieli trzy córki, Zofię (1951-), Elżbietę (1953-), po mężu Wesołowska, profesor UAM) i Barbarę (1955-), po mężu Jęcz.
Zmarł w Poznaniu, został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan.





Odznaczenia



Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (V klasa)
Krzyż Walecznych
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie

Źródła:

1.	Jędrzej Tucholski "Cichociemni", Instytut Wydawniczy "Pax" W-wa, 1984