ppłk WP II RP/PSZ/AK Marian Michał Dorotycz Malewicz "Hańcza"
"Cichociemni", Polacy pełniący służbę w Armii Imperium Rosyjskiego (1721-1917), Uczestnicy I Wojny Światowej, Uczestnicy II wojny światowej, Uczestnicy kampanii wrześniowej 1939, Żołnierze podziemnych formacji niepodległościowych, Żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie |
Data urodzenia / odejścia:
|
*wtorek, 16-07-1895 †środa, 10-10-1945
|
|
Kalendarium:
|
Nie żyje od 75 lat. Żył 50 lat (18348 dni).
|
|
Miejsce urodz. / zamieszkania:
|
Manhejm (Imperium RosyjskieRosji / Odessa, Lublin, Warszawa, Kraków, Wilno, Brindisi (Włochy),
|
|
Miejsce śmierci / pochówku:
|
Rzym (Włochy) / ?
|
|
Rodzice:
|
brak danych
|
|
Współmałżonek:
|
brak danych
|
|
Dzieci:
|
brak danych
|
|
Wspomnienia:
|
0 |
|
Bliscy:
|
0 zobacz bliskie osoby
|
|
Osoby oddające hołd:
|
3 zobacz pełną księgę
|
|
Profil stworzony przez:
|
Jurgis, 2017-04-02
|
|
Oficer łączności WP II RP, Polskich Sił Zbrojnych nna Zachodzie
Oficer AK
Uczył się w gimnazjum w Odessie, po wybuchu I wojny światowej przerwał naukę w i przeniósł się do szkoły oficerskiej. W grudniu 1914 r. jako chorąży Armii Imperium Rosyjskiego został wysłany w czasie I wojny światowej na front rumuński. W 1917 r. po zdemobilizowaniu pełnił służbę w formacjach polskich, początkowo został adiutantem 1 PP, wchodzącego w skład Oddziału Polskiego w Odessie pod dowództwem kapitana Stanisława Skrzyńskiego a następnie w 1918 r. pełnił służbę w 4 Dywizji Strzelców Polskich na Wschodzie
(d-ca gen. mjr Lucjan Żeligowski), z którą w czerwcu 1919 r. przybył do Polski.
W odrodzonym Wojsku Polskim służył od czerwca 1919 r. na stanowisku d-cy plutonu i kompanii telegraficznej, a następnie jako szef łączności 13 Dywizji Piechoty. W 1921 r. został dowódcą kompanii w 1 Batalionie Telegraficznym (d-ca ppłk łącz. Stanisław Rausz), następnie został wyznaczony na stanowisko komendanta Kadry 2 Batalionu Telegraficznego. W 1924 r. zajmował stanowisko kierownika Referatu Organizacyjno-Mobilizacyjnego i Wyszkoleniowego Szefostwa Łączności Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie, w 1929 r. został szefem łączności 28 Dywizji Piechoty w Warszawie, a w 1931 r. z-cą d-cy 5 Batalionu Telegraficznego w Krakowie. Od 1934 r. pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie, a następnie w Inspektoracie Armii w Wilnie.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. był oficerem dowództwa łączności Armii "Prusy" (d-ca gen. dyw. Stefan Dąb-Biernacki), a następnie Frontu Północnego (Grupa Armii gen. Dąb-Biernackiego) .
Po zakończeniu Wojny Obronnej 1939 r., w lipcu 1940 r. rozpoczął działalność konspiracyjną wstępując do Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), w 1941 r. został szefem sztabu Komendy Obszaru AK Białystok. W połowie 1942 r. przeniesiony do Oddział V Łączności KG AK na stanowisko szefa Wydziału Zrzutów. W nocy 15/16.04.1944 r. w ramach operacji powietrznej "Most I" ("Wildhorn I"), został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, gdzie został d-cą Głównej Bazy Przerzutowej Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza w Brindisi we Włoszech.
Został zastrzelony w Rzymie w niewyjaśnionych okolicznościach.
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (V klasa)
Złoty Krzyż Zasługi
Źródła:
1. | Wikipedia |
2. | Jędrzej Tucholski "Cichociemni", Instytut Wydawniczy "Pax" W-wa, 1984 |