gen. bryg WP II RP/PSZ Tadeusz Malinowski
Członkowie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", Legiony Polskie (1914–1918), Osoby znane z życia publicznego, Uczestnicy I Wojny Światowej, Uczestnicy II wojny światowej, Uczestnicy kampanii wrześniowej 1939, Uczestnicy wojny polsko - bolszewickiej 1919-1921, Żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie |
Data urodzenia / odejścia:
|
*sobota, 14-07-1888 †niedziela, 04-05-1980
|
|
Kalendarium:
|
Nie żyje od 42 lat. Żył 91 lat (33531 dni).
|
|
Miejsce urodz. / zamieszkania:
|
Wadowice / Wadowice, Kraków, Londyn
|
|
Miejsce śmierci / pochówku:
|
Londyn / Cmentarz Gunnersbury w Londynie
|
|
Rodzice:
|
brak danych
|
|
Współmałżonek:
|
brak danych
|
|
Dzieci:
|
brak danych
|
|
Wspomnienia:
|
0 |
|
Bliscy:
|
0 zobacz bliskie osoby
|
|
Osoby oddające hołd:
|
5 zobacz pełną księgę
|
|
Profil stworzony przez:
|
Jurgis, 2017-05-04
|
|
Polski dowódca wojskowy
Żołnierz Legionów Polskich
Organizator "Błękitnej Armii" gen. Hallera i Armii Ochotniczej w 1920 r.
Adiutant gen. Hallera
Należał do Polowych Drużyn Sokolich.
Przed I wojną światową karierę wiązał z prawem. Studia w tym zakresie ukończył w Krakowie, aplikację sędziowską przerwał mu wybuch Wielkiej Wojny. W latch 1914-1917 służył w Legionach Polskich, początkowo w 2 PP Leg., po bitwie pod Kaniowem stoczonej 11.05.1918 r. był internowany przez Niemców. Z internowania zbiegł do Kijowa, a następnie przedostał się do Francji, gdzie był szefem Oddziału Organizacyjnego Armii gen. Józefa Hallera, razem z jej jednostkami powrócił do Polski w 1919 r. Latem 1920 r. pełnił służbę w Sztabie Armii Ochotniczej, Generalnym Inspektorem Armii Ochotniczej był gen. Józef Haller. W czasie bitwy warszawskiej 1920 r. walczył z Armią Konną Siemiona Budionnego. Po zakończeniu działań wojennych zajmował szereg stanowisk dowódczych, w 1936 r. został z-cą Szefa Sztabu Głównego i kierownikiem Sekretariatu Komitetu Obrony Rzeczpospolitej, jednego z trzech organów dowódczych armii. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 r. przedostał się do Francji, gdzie działał w Komisji Ewakuacyjnej Rodzin Ministerstwa Spraw Wojskowych. Podobną funkcję sprawował po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, tam, w 1942 r. został I z-cą wiceministra Obrony Narodowej.
Po wojnie pozostał na emigracji, kierował Funduszem Społecznym Żołnierzy. W okresie od 18 stycznia do 11 sierpnia 1954 r. sprawował urząd kierownika Ministerstwa Obrony Narodowej w gabinecie Jerzego Hryniewskiego.
Zmarł w Londynie, został pochowany w polskiej części cmentarza Gunnersbury w Londynie.
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Niepodległości
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal X-lecia Odzyskanej Niepodległości
Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia
Komandor Orderu św. Sawy (Jugosławia)
Krzyż Komandorski Legii Honorowej (Francja)
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (Francja)
Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)
Krzyz Komandorski Orderu Korony (Rumunia)
Krzyż Oficerski Orderu Korony (Belgia)
Order Krzyża Orła II klasy (Estonia)
Allied Victory Medal (Wlk. Brytania)