Polski duchowny rzymskokatolicki
Biskup pomocniczy lwowski (1933–1944)
Arcybiskup koadiutor lwowski w 1944 r.
Arcybiskup metropolita lwowski (1944–1962)
Biskup koadiutor krakowski w 1951 r.
Administrator apostolski archidiecezji krakowskiej (1951–1962)
Konsekrował na biskupa Karola Wojtyłę (28.09.1958 r.)






Syn Józefa Baziaka, urzędnika sądowego rodem z Sądecczyzny, absolwenta uniwersytetu w Wiedniu i Franciszki z domu Mederska.
W latach 1897-1903 uczęszczał do szkoły ludowej im. ks. Stanisława Konarskiego w Tarnopolu
Po ukończeniu w 1908 r. kończy gimnazjum i zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie podejmując jednocześnie studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 14.07.1912 r. z rąk ks. bpa Władysława Bandurskiego, sufragana lwowskiego i rektora seminarium duchownego we Lwowie. W czasie I wojny światowej od 1917 r. pełnił funkcję kapelana w Armii Monarchii Austro-Węgierskiej. Opiekując się żołnierzami, ciężko zachorował na tyfus. Sakrę biskupią przyjął 05.11.1933 r. we Lwowie. Od tego czasu pełnił obowiązki biskupa pomocniczego lwowskiego a także rektora Seminarium duchownego we Lwowie.
Od 1939 r. w czasie sowieckiej okupacji starał się zapewnić ciągłość prac zlikwidowanego seminarium, organizował też pomoc dla wywiezionej wgłąb ZSRS ludności. Wraz z ks. abp Bolesławem Twardowskim był szykanowany i zmuszany do ciągłych zmian miejsca pobytu.
W 1944 r mianowany został koadiutorem schorowanego arcybiskupa z prawem następstwa. W tym samym roku objął funkcję metropolity. W 1946 r. zmuszony przez władze sowieckie podjął decyzję o opuszczeniu Lwowa. Osiadł w Polsce, w 1951 r. mianowany został koadiutorem abp. krakowskiego, ks. Adama kardynała Sapiehy. Pod koniec 1952 r. aresztowany przez władze komunistyczne, został zwolniony po kilku miesiącach ze względu na zły stan zdrowia.
Po śmierci biskupa pomocniczego Stanisława Rosponda, dzięki Jego staraniu, papież mianował na to stanowisko ks. Karola Wojtyłę, 18.09.1958 r. udzielił sakry biskupiej ks. Karolowi Wojtyle, współkonsekratorami byli, ks. bp Franciszek Jop i ks. bp Bolesław Kominek.
03.03.1962 r. mianowany został metropolitą krakowskim oraz administratorem apostolskim archidiecezji we Lwowie.
Zmarł w wyniku zawału serca w Warszawie, przebywając na obradach Konferencji Episkopatu Polski, został pochowany w krypcie pod kaplicą Zebrzydowskich w katedrze na Wawelu.