9 lipca 1927r. odbył się ślub Stanisławy Marii Dulęba z Mieczysławem Leonem Hetperem.
Ślub odbył się w Sanoku.
Wg aktu małżeństwa Mieczysław Leon urodził się we Wróblowicach.
Był prawnikiem, mieszkał w Sanoku (Posadzie Olchowskiej).
Był synem Leona Hetpera i Janiny Hetper zd. Trzmiel.

Stanisława Maria Dulęba była nauczycielką.
Była córką Władysława Dulęby i Zofii zd. Kwiatkowskiej.
Wg aktu małżeństwa miejsce urodzenia Sanok.
Mieszkała w Sanoku.

Ślubu udzielił ks. Aleksander Dulęba
Świadkami byli Roman Hetper i Wojciech Macidowski.

*** GENIU ***

Jutro Twoje ziemskie urodziny**********************
Już dzisiaj zapalam Geniu,dla Ciebie światełka mej pamięci.
Śpij Aniołku i śnij ....
Jesteś tak daleko,ale w mym sercu Będziesz...na zawsze...

*** GENIU ***

*** GENIU ***
3 - go marca była pierwsza rocznica
Gdy Opuściłeś ten świat *********
Nawet nie mogłam zapalić Tobie
światełka mej pamięci....
Ty wiesz dlaczego...
W mym sercu Jesteś i Będziesz...
Kocham Ciebie mój Bracie i tęsknię...
Za Wami....
Śpij Geniu w pokoju wiecznym...
Gdzie dobro tylko tam istnieje.....

*** GENIU ***

Drogi Teściu,zawsze pozostaniesz w naszym sercu i naszej pamięci.Żyjesz we wspomnieniach,nie tylko Twoich wnuków,ale też prawnuków.Opowiadam im o Twoich studiach lekarskich na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie,trudnych czasach wojennych w Budzanowie,służbie wojskowej,przesiedleniu do Wrocławia,zakładaniu pierwszego szpitala we Wrocławiu przy ul.Poniatowskiego 2.Wiedzą,że wraz z innymi lekarzami,a zwłaszcza z prof.Kazimierzem Czyżewskim stworzyliście Szkołę Chirurgiczną.Janusz zdążył jeszcze przed śmiercią (w 2008 roku) wydać książkę poświęconą tej Szkole.To była duża i ambitna praca,bo oparta na 526 pozycjach piśmiennictwa.Pracowaliśmy nad nią 8 miesięcy,ale warto było.Znają Twój dorobek naukowy (doktorat,habilitacja) i zawodowy.Byłbyś dumny ze swojego syna,który kontynuował Twoje dzieło i doszedł do stopnia i tytułu naukowego profesora Belwederskiego.Byłbyś dumny ze swojego wnuka Tomasza-Macieja,którego nie poznałeś,że poszedł Waszą drogą.Zrobił doktorat,specjalizację z chirurgi ogólnej,potem transplantacyjnej,a teraz przygotowuje się do egzaminu z chirurgii naczyniowej.Byłbyś też dumny ze wszystkich swoich prawnuków (a masz ich pięcioro).Najstarszy,Maciej jest już w Liceum Ogólnokształcącym.Być może rośnie czwarte pokolenie...ale decyzja i wybór kierunku studiów będzie należała do niego.Spoczywaj w pokoju Drogi Teściu,pamiętamy.

Pamietamy Pani Agnieszko.

Swiat teraz zwariowal i potrzeba nam takich ludzi jak Pani .

Jestem ciotecznym wnukiem żony Jana Ludwiki Czarnobrywy de domo Piskozub , która zmarła w 1974 r. w Kłodzku.Do końca życia była wdową.
Jasło

Jan Gorczyca był policjantem (posterunkowy). Najprawdopodobniej został rozstrzelany w Ostaszkowie. To wspomnienie spisuję jako bratanek stryja Jana.

Dysponujemy informacją uzyskaną od "Rodziny Katyńskiej" (otrzymaną 18.10.1990), iż Jan Gorczyca, syn Józefa, występuje na listach rosyjskich ofiar obozu Ostaszków str. 233 poz. 66. Lista ta ma datę 20.04.1940 - jest to prawdopodobnie data śmierci.

PAMIĘTAMY DZIADKU.

05.03.1940 roku Stalin swoim podpisem zatwierdził i tym przypieczętował decyzję o wymordowaniu ELITY POLSKIEJ - NIEUGIĘTYCH POLSKICH OFICERÓW przebywających w obozach internowanych i więzieniach NKWD w sowieckiej Rosji.


13-cie lat później - tego samego dnia - 5 marca 1953 roku ŚMIERĆ !!! upomniała się o Stalina.

Taki Dyktator - przed którym drżały mocarstwa - a jednak zapomniał, że:

Ś M I E R Ć:

- nie zapomina o nikim !!!

- nikt nie uprosi chwili zwłoki !!!

- nie potrzebuje podpisu !!!


Sara

Dla mojego Dziadziusia i wszystkich POLSKICH OFICERÓW zamordowanych w 1940 roku przez NKWD strzałem w tył głowy.


Więzi krwi !!!

Krwawych łez, cierpienia i bólu, na nieludzkiej ziemi, żadne czyny i słowa nie ukoją !!!
Strzały w lesie w tył głowy, to głębokie rany w sercach Bliskich, które się nie goją !!!
Z potrzeby serca i przez więzi krwi, Rodziny Polskich Oficerów z honorem prawdy bronią !!!
Na WARCIE PAMIĘCI o OFICERACH z KATYNIA nieugięcie i wytrwale od lat Potomni stoją !!!

CZĘŚĆ ICH PAMIĘCI !!!

Iwona


Kochany Dziadziusiu !!!
Właśnie teraz mija 40-ci lat jak dzielą nas trzy granice, ale WIĘZI KRWI nie mierzy się kilometrami, bo:
TY to my a my to TY !!!

Dziękuję !!!
Pamiętam !!!

Wnuczka


Tekst: Iwona Kasprzyk, 46236 Bottrop, Niemcy.
Wnuczka por.rez. Tadeusza Juliusza Konarzewskiego.

Grzegorz Kozakiewicz ur.8 czerwca 1901 roku,syn Konrada i Katarzyny,mąż Anieli (z d.Grusiecka) urodzonej w miejscowości Wierzbie,par.Drugnia,pow.Kielce,świętokrzyskie.Zarówno żona,jak i córka (Wanda-Bogumiła Kozakiewicz ur.w 1935 roku) zmarły w Krasnojarsku w dniach 17 grudnia 1945 roku (żona),15 grudnia 1945 roku (córka). Był jeńcem wojennym Obozu w Ostaszkowie (1940 rok),represjonowany,rozstrzelany,pogrzebany w Miednoje.Ostaszków-Twer-Miednoje.Cześć Jego pamięci,niech odpoczywa w pokoju.