Na stanowisku pracy 1963
Z braćmi Ryszardem i Tadeuszem siostrą cioteczną Elżbietą i Hanią
Z mężem Bohdanem ceremonia zaślubin
Z synami Piotrem i Pawłem 1970
Z synami na spacerze

Minęło 18 lat...

Kasiu dziś są Twoje urodziny... najchętniej pożyczyłbym Ci tradycyjnie zdrowia i 100-tu lat, ale niestety to już Ciebie nie dotyczy...odeszłaś o wiele za wcześnie. Jedynym pocieszeniem jest to, że data Twoich urodzin jest dla mnie teraz przypomnieniem tej radosnej chwili kiedy przyszłaś na świat, tego że byłaś z nami chociaż te 30 lat. Dziękuję, że mogłem Cię spotkać na swojej drodze życia :)
Gdyby nie to, że tak chciał los pewnie dzisiaj siedzielibyśmy razem na imprezie z okazji Twoich 40-tych urodzin. Tęsknię !!!!

Grób - Prababci - MARIANNY STANISZEWSKIEJ z domu Rutkiewicz ( napisano Józefa ? )
i jej córki MARII / MARIANNY
CMENTARZ - ŁOPUSZNO

Zdobycie zdjęć zachowanego nagrobka w Ihrowicy było możliwe dzięki projektowi DOKUMENTACJI CMENTARZY DAWNEGO WOJEWÓDZTWA TARNOPOLSKIEGO realizowanemu przez INSTYTUT HISTORII SZTUKI UKSW.
W dokumentacji opisano grób Franciszka Pelczara:

Miejsce pochówku oznaczone figurą, na podstawie i dwustopniowym cokole. Figura Św. Józefa z dzieciątkiem Jezus, prawą dłonią trzyma lilie, lewą podtrzymuje dzieciątko. Ubrany w długą pofałdowaną szatę, przepasaną w pasie. Na nogach sandały. Jezus unosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa, stopy bose. Podstawa w formie prostopadłościanu. Pierwszy stopień cokołu o ściętych górnych krawędziach. Drugi stopień cokołu w formie prostopadłościennego boku z uproszczonym belkowaniem i wpisanym tympanonem, na którym od frontu i z tyłu groszkowanie w ramce powtarzające kształt tympanonu.

Powstanie nagrobka określono na 1935 - 1938. Grób jest z piaskowca.
Na nagrobku wyryto rok urodzenia 1852.

Dowódca schronu ,,Wąwóz",który brał czynny udział w walkach 2-3 września 1939r. w bitwie pod Węgierską Górką.Starcie to zyskało zaszczytne miano Westerplatte Południa.Załoga schronu, dowódca, 4 podoficerowie, 13 szeregowców walczyła do wyczerpania amunicji a po oddaniu ostatnich strzałów, pod osłoną nocy zdołała zbiec na wschód w kierunku Lwowa.Dowódca dostał się do niewoli sowieckiej, był więziony, a następnie zamordowany przez Rosjan.Formacja wojskowa dowódcy - Straż Graniczna.

Dąb Pamięci posterunkowego Policji Państwowej asp. Kazimierza Turczyńskiego ? na pl. Wolności (parafia Świętego Józefa Robotnika) w Konstantynowie Łódzkim.

W Srebrnej k/ Konstantynowa Łódzkiego przy kościele Nawiedzenia NMP znajduje się Dąb Pamięci posadzony dla upamiętnienia por. Bronisława Wajsa

W Konstantynowie Łódzkim, w północno-wschodniej części skweru placu im. Tadeusza Kościuszki znajduje się Dąb Pamięci, który został posadzony dla upamiętnienia ppor. Erwina Reicherta.

źródło: Gminna Biblioteka Publiczna w Wieczfni Kościelnej

Drapczyńscy wywiezieni na roboty do Niemiec zabierają ze sobą kosmyk włosów Basi. Po powrocie do domu chcą przystąpić do ekshumacji zwłok z grobu na którym Ryszard wraz z krzyżykiem pozostawił kartkę z napisem ?Grobu nie ruszać, rodzina sama pochowa zwłoki?. Jakże wielka była jednak ich rozpacz, kiedy zastali rozkopany grób, a mężczyzna stojący nieopodal zaproponował wskazanie miejsca, gdzie było ciało w zamian za okup. Pieniędzy nie mieli ale pożyczyli. Dziś Krzysztof Kamil i Barbara spoczywają w jednym grobie na Powązkach.

Źródło: Gminna Biblioteka Publiczna w Wiecznfi Kościelnej.
Basia była wychowywana surowo i porządnie by nie poczuła się uprzywilejowana, lepsza, wyższa stanem. Surowy ojciec niejednokrotnie nie zgadzał się z matką łagodną w kwestii wychowania córki. W czasie pobytu we Wieczfni na oczach innych uczniów dostała parę klapsów. Wstawiła się za nią matka, w efekcie na tym tle doszło do spięcia między jej rodzicami. W stolicy Basia ukończyła gimnazjum, a później - już na tajnych kompletach zdobyła maturę. Maturę zdawała w 1941 roku w mieszkaniu państwa Rapcewiczów. Chciała studiować polonistkę, jej szerokie zainteresowania literackie potwierdza brat, który zdradza że ubóstwiała Przybosia, Manna, Andrzejewskiego. Pasjonowała się również filozofią. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego już wówczas poetę cenionego w podziemnym środowisku literackim poznała w 1941 roku. Oboje studiowali polonistykę u profesora Adamczewskiego na konspiracyjnym uniwersytecie. Widywali się na odczytach, spotkaniach literackich, wykładach. Kulminacyjne imieniny na których Krzysztof oświadczył się Basi przypadały na 4 grudnia 1941 roku. 3 czerwca 1942 roku odbyła się ceremonia zaślubin. Ślub był krótki, trwał zaledwie 10 minut. Ksiądz Ludomir Lissowki podarował młodym Baczyńskim figurkę matki boskiej z napisem "Okaż nam się matką" On podarował jej na prezent ślubny tomik wierszy W żalu najczystszym", a wcześniej kilka innych liryków miłosnych.
1 sierpnia 1944 roku rozpoczęło się Powstanie Warszawskie. Baczyński był wtedy zastępcą dowódcy III plutonu 3 kompanii AK "Parasol". Podczas gdy Krzysztof Kamil brał udział w walce, Barbara uczęszczała na konspiracyjne warsztaty sanitarne, gdzie już wtedy opiekowała się w Szpitalu Ujazdowskim żołnierzami rannymi w kampanii wrześniowej. Baczyński zginął w powstaniu od kuli niemieckiego strzelca wyborowego w Pałacu Blanka, niewiele dni potem odeszła Basia. 26 sierpnia, gdy przebywała na podwórku pocisk uderzył w szybę. Odłamek szkła trafił w głowę Basi, uszkadzając, jak się okazało mózg. Operacja prowadzona w prymitywnych warunkach była nieudana. Basia umierała w mękach. W momentach świadomości zwierzała się "Ja wiem, że Krzysztof nie żyje, to i ja nie chcę żyć". Odeszła 1 września trzymając w rekach tomik wierszy męża i jego dyplom ukończenia podchorążówki.

Tegoroczna wystawa w parku Powstańców Warszawy na Woli "Zachowajmy ich w Pamięci". Obaj bracia Ryszard i Jerzy są upamiętnieni na wystawie.