Śpij spokojnie...

NIEWAŻNE CZY ROK MINĄŁ

DZIEŃ , MIESIĄC CZY LATA

GDYŚ ODSZEDL JASIU NA ZAWSZE

STRACILIŚMY CZĄSTKĘ ŚWIATA


MAŁGOSIA , BOGUSIA I MIREK

Informacje pochodzą ze strony internetowej miasta Gotha:

https://www.gotha.de/leben-in-gotha/stadtportraet/persoenlichkeiten/ehrenbuerger/2018-josef-ritter-von-gadolla-1897-1945.html

Josef Ritter von Gadolla urodził się w Grazu 14 stycznia 1897 roku.

Nawet w czasach nazistowskich Gadolla reprezentował humanistyczny pogląd na ludzkość w armii i nigdy nie wierzył, że II wojna światowa zakończy się pomyślnie. Dzień po zamachu na Hitlera w 1944 r. powiedział: ?Wiesz, to nie byli przestępcy, którzy dokonali zamachu: ci ludzie chcieli ratować Niemcy!?.

Od 1 lipca 1943 był komendantem wojskowego biura meldunkowego w Gotha. 1 lutego 1945 r. Gadolla został starszym oddziału, a tym samym dowódcą 59. batalionu przeciwlotniczego stacjonującego w Gotha. Przysiągł bezwarunkowo bronić ?twierdzy Gotha? i nie przekazywać jej wrogowi. Jednak pod koniec marca/na początku kwietnia 1945 r. wojska amerykańskie zbliżały się coraz bardziej do miasta Gotha i Gadolla postanowił poddać miasto bez walki. 3 kwietnia 1945 r. podjął próbę poddania miasta po tym, jak wszystkie uzbrojone oddziały wcześniej opuściły miasto. Na jego rozkaz wzniesiono białe flagi na znak kapitulacji.

Gadolla został aresztowany przez wojska Wehrmachtu próbujące się poddać i deportowany do Weimaru. Formacje bombowców, które już zbliżały się do Gotha, zostały przekierowane, dzięki czemu Gotha została uratowana przed zniszczeniem. 4 kwietnia 1945 r. miasto Gotha zostało bez walki przekazane wojskom amerykańskim - dla Gothy wojna się skończyła.

Josef Ritter von Gadolla został skazany na śmierć 4 kwietnia 1945 roku przez sąd wojskowy w Weimarze za próbę poddania się; wyrok wykonano w Weimarze 5 kwietnia 1945 r. Przed egzekucją Gadolla miał wypowiedzieć następujące zdanie: ?Aby Gotha mógł żyć, muszę umrzeć?.

Po 1989 roku, po latach starań, niesłuszny wyrok skazujący Josefa Rittera von Gadolli został unieważniony, a jego osoba zrehabilitowana. 1 lutego 1995 roku Rada Miejska przyznała Josefowi Ritterowi von Gadolli tytuł ?Zasłużonego Obywatela Miasta Gotha?.

Dziś droga i tablica na zamku Friedenstein upamiętnia wybawiciela miasta Gotha.

Tak bardzo chciałam Cię jakoś znaleźć, napisać, spotkać. A kiedy już się udało - odeszłaś. Po cichu, jak moje dwie ciotki. Sytuacja za każdym razem podobna - miałam się zjawić, odwiedzić, etc. A potem było za późno i wyrzucanie sobie, że wszystko ważne, tylko nie bliscy ludzie. I płacz, bo już za późno, bo już nie zobaczę Twojej uśmiechniętej twarzy, nie usłyszę smutku mojej pierwszej cioci i nie pogadam z drugą. Mówią, że trzeba żyć dalej, a dopóki ludzie o człowieku pamiętają, to on żyje. W sercach, we wspomnieniach, w łzach... I kiedyś może się spotkamy moja druga mamo.

Maria Barr-Grabowska zmarła w 2018 roku w Chichester ale urnę z jej prochami złożono w grobie dopiero 28 września 2022 r. Nabożeństwo żałobne odbyło się w kościele pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli w Londynie, a następnie urnę z prochami zmarłej złożono na londyńskim cmentarzu Gunnersbury w grobie jej drugiego męża.

Adolf Juliusz ur. 1896 r. syn Władysława. Zawód - buchalter
inspektor samorządowy w Śniatyniu

Rysiu !

Nie doczekałeś końca Powstania Warszawskiego , którego 78 rocznica przypada właśnie dzisiaj.
Abstrahuję od państwowych ,oficjalnych spotkań i uroczystości ale chcę Cię szczególnie ciepło wspominać jako mojego starszego Brata.
Nieraz w życiu brakowało mi porady jak dalej postąpić i wtedy
uzmysławiałem sobie, że muszę radzić sobie sam, bo przecież
Ciebie i Jureczka oraz Rodziców już dawno nie ma , że zabrała Was okrutna wojna i jej konsekwencje.
Została we mnie i mojej rodzinie Pamięć o Was i żal, a dzisiejsza data uświadamia mi ile straciliście nie dożywając wieku męskiego .
Na pewno nie liczyliście się Wy - Młodzi Powstańcy, że staniecie się Ofiarami, to przywilej młodości - lecz za wszystko w życiu się płaci adekwatną cenę - w Twoim przypadku -Ryśku- cenę niespełna 18-to letniego życia; ominęła Cię miłość, zauroczenie, radość z posiadania własnej rodziny ale też potworny ból naszej Mamy, która do końca swego życia nie otrząsnęła się i nie pogodziła z Twoim i Jurka odejściem.

Tak było ! W każdą Rocznicę związaną z Powstaniem nachodzą mnie
wątpliwości, czy w świetle tego co obecnie dzieje się
na ulicach Warszawy uświęconych Waszym Bohaterstwem i przelaną krwią, jak wiele - pozbawiona znajomości wydarzeń z 1944roku czyli niedouczona i pozbawiona empatii część młodzieży- być może nieświadomie - profanuje Wasze bohaterstwo, to zastanawiam się, czy warto było ?. Warto, bo Pamięć o Was wszystkich ,
którzy nie bacząc na braki w uzbrojeniu , liczbę Ofiar z pośród Waszych szeregów -broniliście się do końca- i stanowi przykład dla potomnych, ze Ojczyznę ma się jedną .
Ryśku !pozostaniesz na zawsze w naszej wdzięcznej Pamięci, podobnie jak Jurek, który zginął w odwetowym bombardowaniu
Żoliborza pod koniec Powstania.
Cześć Waszej Pamięci- Kochani !

02.10.2022 - Cmentarz Wojenny w LOMMEL jest ŚWIADECTWEM i DOWODEM, że BELGOWIE POTRAFIĄ i CHCĄ:

- PAMIĘTAĆ, DBAĆ i PRZY KAŻDEJ OKAZJI ODDAWAĆ HOŁD i CHWAŁĘ POLEGŁYM - z innego kraju - BOHATEROM.

BELGOWIE WYJĄTKOWO DOCENIAJĄ OFIARĘ I POŚWIĘCENIE ŻOŁNIERZY W ODZYSKANIU WOLNOŚCI !!!
A TĄ WOLNOŚĆ PRZYNIOSŁA - NA ICH ZIEMIĘ - TYLKO I-sza DYWIZJA PANCERNA GENERAŁA MACZKA !!!


CZEŚĆ ICH PAMIĘCI !!!


Iwona Kasprzyk, 46236 Bottrop, Niemcy - wnuczka ppor.rez. Tadeusza Juliusza Konarzewskiego zamordowanego przez NKWD w 1940 roku w Lesie Katyńskim.

Kapitan administracji Teofil Wojciech ZIELIŃSKI (1895-1940)
Pochodził z Krakowa. Żołnierz 2 i 3 pułku piechoty Legionów Polskich. W Wojsku Polskim od 1919 roku. Uczestnik wojny 1919?1921 w szeregach 4 pułku piechoty Legionów i 54 pułku piechoty. Mianowany podporucznikiem w 1920 roku. Po wojnie służył w 20 pułku piechoty jako dowódca plutonu. Od 1929 w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty, od 1935 wykładowca historii wojskowości w Szkole Podchorążych Piechoty.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918?1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

Podpułkownik piechoty w stanie spoczynku Stanisław WÓJCIK (1879-1940)
Pochodził ze Słocina w powiecie rzeszowskim. W latach 1901?1918 służył w armii austriackiej. W Wojsku Polskim od 1918 roku. Uczestnik wojny 1918?1921 w szeregach 20 pułku piechoty oraz I powstania śląskiego. Po wojnie w 20 pułku piechoty jako dowódca batalionu, w 3 pułku strzelców podhalańskich i 21 Dywizji Piechoty Górskiej. W 1929 przeniesiony w stan spoczynku i przydzielony do Okręgu Korpusu nr V.

Podporucznik piechoty rezerwy Stanisław WOJTYGA (1893-1940)
Pochodził z Krakowa. Absolwent Szkoły Handlowej w Krakowie (1912). Żołnierz Legionów Polskich, w których ukończył Oficerską Szkołę Piechoty przy 5 pułku piechoty (1917). W Wojsku Polskim od 1918 roku. Uczestnik wojny 1918?1921 w szeregach 5 pułku piechoty Legionów. W 1922 zwolniony do rezerwy. Mianowany podporucznikiem w 1923 roku. Ćwiczenia rezerwy odbywał w 2 pułku piechoty Legionów, 16 pułku piechoty i 20 pułku piechoty. W 1939 roku przeniesiony z kadry Okręgu Korpusu nr V do kadry Okręgu Korpusu nr I.
Odznaczony Krzyżem Walecznych. Kupiec.

Kapitan piechoty Emeryk WILCZEK (1895-1940)
Pochodził z Kapišovej na Węgrzech. W latach 1914?1917 służył w armii austriackiej. Żołnierz I Korpusu Wschodniego. W Wojsku Polskim od 1918 roku. Mianowany podporucznikiem w 1919 roku. Uczestnik wojny 1920 w szeregach Grupy pułkownika Rybaka. Następnie służył w 20 pułku piechoty, 16 pułku piechoty i 73 pułku piechoty. Od 1925 roku w 12 batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza, od 1930 roku w 29 pułku piechoty jako oficer administracyjno-materiałowy.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918?1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.