Wspomnienia są największym skarbem, który pozostawiają nam bliscy, odchodzący na wieczny odpoczynek. Za pośrednictwem wspomnień możemy wracać do miłych chwil spędzonych razem. Dzięki nim możemy również w szczególny sposób upamiętnić zmarłych. Każde wspomnienie niesie ze sobą ładunek emocji, którymi możemy podzielić się pisząc je w tym miejscu. Nasze przeżycia są unikalne ale i ulotne, dlatego warto zamieszczać wspomnienia ku pamięci osób, które kochaliśmy. Przeczyta je z zainteresowaniem wielu użytkowników Ogrodów Wspomnień, dowiadując się więcej o Twoich bliskich. W ten sposób pamięć o Nich nigdy nie zagaśnie.
Informacja dodatkowa
Data wspomnienia: 18.2.2022
W 1996 roku rozpoczął działalność w Mercedes-Benz Financial Services zakładając spółkę joint venture z Sobiesław Zasada Ltd, wówczas Generalnym Dystrybutorem Mercedes-Benz w Polsce. Biznes rozwijał się szybko i z dużym sukcesem, wsparty utworzeniem Mercedes-Benz Bank Polska. Dzięki temu Polska stała się jednym z czterech oddziałów krajowych w ówczesnej sieci Daimler Financial Services posiadających pełną licencję bankową.
Potrafił zaszczepić w nas wszystkich wyznawane przez siebie wartości, budując w naszej firmie
kulturę organizacyjną opartą na współpracy i szacunku.
Uzupełnienie
Data wspomnienia: ?.?.????
Mystkowski Madej - ur. około 1787 r., właściciel wsi w obwodzie ostrołęckim, szlachcic niewylegitymowany. Był uczestnikiem powstania w 2. pułku jazdy w stopniu majora. Orzeczeniem Komisji Śledczej został oddany pod sąd wojenny za współdziałanie z A. Zawiszą i innymi uczestnikami wyprawy J. Zaliwskiego. Skazany na 4 lata ciężkich robót na Syberii. W listopadzie 1835 r. przybył do guberni Ilgiańskiej, a we wrześniu 1839 r. przeniesiono go do Irkucka, do fabryki
sukna. Po osiedleniu we wsi Szczukinskoje, zajmował się handlem i dorobił się znacznego majątku. Zmarł 18 października 1856 r. na Syberii
Uzupełnienie
Data wspomnienia: ?.?.????
Jastrzębski Piotr - ur. 1811 r. w obwodzie ostrołęckim, uczeń Szkoły Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego. W powstaniu uczestnik Nocy Listopadowej, podporucznik 17. pułku piechoty liniowej. Przybył do Francji w kwietniu 1832 r. Wziął udział w wyprawie frankfurckiej i w kwietniu 1833 r. przeszedł do Szwajcarii, tam został członkiem Hufca Świętego. Za udział w wyprawie sabaudzkiej więziony w kantonie Vaud. Wydalony do Anglii, mieszkał w Londynie, Edynburgu, Dundee, Aberdeen, Inverness. Przez
krótki czas był uczniem Delacroix. Uznał przywództwo Czartoryskiego. Należał do Towarzystwa Wzajemnego Oświecenia. Uczestniczył w wypadkach Wiosny Ludów i w kwietniu 1848 r. wyruszył do kraju, walczył w powstaniu wielkopolskim. Wrócił do Londynu. Wyjechał potem do Australii, lecz zanim tam przybył zapadł na zmiękczenie mózgu. Wkrótce po wylądowaniu w Sydney zmarł 1849 r. w domu obłąkanych
Uzupełnienie
Data wspomnienia: ?.?.????
Córka inżyniera górniczego i dyrektora kopalni ?Flora? oraz Członka Komisji Egzaminacyjnej Akademii Górniczej w Krakowie. Od dzieciństwa wychowywana w duchu polskiego patriotyzmu, uczestniczka ruchu skautingowego. Po śmierci ojca w 1938 roku przeprowadza się wraz z matką i rodzeństwem do Warszawy, gdzie rozpoczyna naukę na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych. Interesuje się także fotografiką. Działa aktywnie jako harcerka Chorągwi Warszawskiej. Podczas okupacji pełni funkcje łączniczki batalionu ?Wigry?. Za swoją postawę awansowana
jest do stopnia kaprala. Podczas Powstania Warszawskiego z wielkim poświęceniem działa w zespole osób odpowiedzialnych za ratowanie zabytków kultury narodowej na Starym Mieście, które były składowane w piwnicach siedziby muzeum. Autorka kolorowych fotografii, dokumentujących zniszczenia Starego Miasta.
Grób Ewy na Starych Powązkach
Uzupełnienie
Data wspomnienia: ?.?.????
Sanitariuszka
Oddział: Bakcyl (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - III Obwód Waligóra (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - Szpital św. Łazarza ul. Leszno 127
Dzielnica: Wola
Pochowana w mogile zbiorowej na terenie szpitala (ul. Wolska róg Karolkowej). 20.01. 1947 roku po ekshumacji wtórnej jej ciało spoczęło na Powązkach Wojskowych w kwaterze B-26
Pozycja na murze pamięci: Kolumna: 128 Miejsce: 15
Uzupełnienie
Data wspomnienia: 3.7.2018
Synowie prof. Romana Longchamps de Bérier zmordowani przez Niemców na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie: Bronisław (25 lat), Kazimierz (23 lata) - absolwenci Politechniki Lwowskiej i Zygmunt (18 lat) - maturzysta
źródło: Fb Wydawnictwo Wysoki Zamek
Zamordowani Polacy nie doczekali się godnego pochówku. W październiku 1943 r. ich zwłoki zostały odkopane, a następnie spalone w pobliskim Lesie Krzywczyckim, przez co ślady zbrodni uległy zatarciu. Sprawców zbrodni nie udało się osądzić, choć kwestia
tego mordu była m.in. przedmiotem obrad Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w 1946 r. w Norymberdze.
Zdjęcie
Data wspomnienia: ?.?.????
Maria Skłodowska-Curie 3 czerwca 1925 roku po raz pierwszy po 34 latach za granicą przyjechała do niepodległej Polski. Fotografia znajduje się w Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
źródło: Fb - Marcin Opiłowski
Uzupełnienie
Data wspomnienia: ?.?.????
Aleksander Stanisław Rostocki, kapitan aud. rez., ur. 15.11.1887 r. w Penzie, syn Aleksandra i Anieli, adwokat praktykujący w Łucku, tamże aresztowany 23.03.1940 r. i więziony, a następnie wywieziony.
źródło: palestra.pl/pl/czasopismo/wydanie/4-2020/artykul/katyn-1940-wystawa-adwokaci-polscy-ojczyznie
Uzupełnienie
Data wspomnienia: ?.?.????
Feliks Ludwik Godowski h. Odrowąż (ur. 25 sierpnia 1878 we Lwowie, zm. 1940 w ZSRR) doktor praw, adwokat, pułkownik audytor Wojska Polskiego. Główne wojny i bitwy: I wojna światowa i wojna polsko-ukraińska
Ukończył studia prawnicze uzyskując doktorat praw. Od ok. 1913 był adwokatem przy C. K. Sądzie Powiatowym w Szczercu
Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w walkach podczas wojny polsko-ukraińskiej w szeregach Legii Oficerskiej,
po czym wiosną 1919 został przydzielony do Sądu Polowego we Lwowie. W kolejnych latach pracował w audytoriacie lwowskim. Został awansowany do stopnia majora. Dekretem z 22 maja 1920 został zatwierdzony w stopniu podpułkownika a później na stopień pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925. W latach 20. był sędzią orzekającym w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VI we Lwowie.
16 marca 1928 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W 1934 roku, jako pułkownik w stanie spoczynku, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto.
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie.
/źródło: wikipedia/
Niechciany Generał - Generał Stanisław Maczek.
Data wspomnienia: 28.6.2022
KU PAMIĘCI !!!
Generał Stanisław Maczek - dowódca największej przedwrześniowej polskiej jednostki pancernej. W 1939 roku NIE PRZEGRAŁ ŻADNEJ BITWY. Dowódca "Czarnych diabłów", BOHATER spod Falaise Chambois i Bredy.
Generał Stanisław Maczek został zdemobilizowany w 1949 roku. Za odprawę kupił skromny dom w Edynburgu. Miał na utrzymaniu żonę i trójkę dzieci, w tym niepełnosprawną córkę. Znał wiele języków obcych, ale angielski nie znajdował się w tej palecie, w związku z tym Jego
możliwości na rynku pracy po wojnie były mniej niż ograniczone.
Generał, z natury skromny i optymistycznie nastawiony do życia, nie wybrzydzał. Najpierw pracował jako robotnik, potem jako sprzedawca, aż wreszcie na długie lata został barmanem i portierem w jednym z edynburskich klubów sportowych squasha.
W latach 70-tych Generał Maczek przeszedł na emeryturę, która niestety nie wystarczała mu na utrzymanie - mimo podeszłego wieku, Generał był zmuszony dorabiać.
III Rzeczpospolita zostawiła BOHATERA SAMEMU SOBIE - ZRESZTĄ JAK WSZYSTKICH MACZKOWCÓW !!!
Kombatanci z 1. Dywizji Pancernej - WIERNI GENERAŁOWI I SWOJEMU DOWÓDCY - złożyli wniosek do Ministerstwa Obrony Narodowej o przyznanie ICH DOWÓDCY polskiej emerytury wojskowej, zwracając uwagę na kiepską sytuację materialną Państwa Maczków. URZĘDNICY RESORTU kierowanego wówczas przez Janusza ONYSZKIEWICZA, DWUKROTNIE ZIGNOROWALI TEN WNIOSEK (sic!). Zamiast tego do edynburskiego mieszkania PRAWIE STULETNIEGO GENERAŁA przybył urzędnik konsulatu z CZEKIEM na 1500 funtów - jakie WIELKIE FAUX PAS !!! Żona Pana Generała - Pani Zofia Maczek NIE PRZYJĘŁA TYCH PIENIĘDZY !!!
Jak można było w ogóle pomyśleć, że CZŁOWIEK o tak WIELKIM FORMACIE i PRAWOŚCI - jakim był GENERAŁ MACZEK - PRZYJMIE TAKĄ JAŁMUŻNĘ, ZASIŁEK I "ZASTRZYK FINANSOWY" OD "TAKIEJ ŻYCZLIWEJ DŁONI" !!!
"Ktoś" mierzył Pana GENERAŁA swoją "MIARKĄ" !!!
"Komuś" NIEZNANE BYŁO, że w KAŻDYM JĘZYKU ŚWIATA ( ale z wyjątkiem tego !!!) istnieje NAJWAŻNIEJSZE W ŻYCIU SŁOWO - TO SŁOWO - HONOR !!! I ŻE SĄ LUDZIE, KTÓRZY SĄ NIEPRZEKUPNI I DO TAKICH LUDZI NALEŻAŁ WŁAŚNIE GENERAŁ STANISŁAW MACZEK !!!
GENERAŁ STANISŁAW MACZEK zmarł w wieku 102 lat i swój wieczny spoczynek znalazł WŚRÓD SWOICH ŻOŁNIERZY z I-szej Dywizji Pancernej na Cmentarzu Wojskowym w BREDZIE.
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !!!
PANIE GENERALE JESTEŚ NIEZAPOMNIANY !!!
DZIĘKUJĘ !!!
Iwona Kasprzyk, 46236 Bottrop, Niemcy
Wnuczka ppor.rez. Tadeusza Juliusza Konarzewskiego herbu Pobóg - zamordowanego 13/14 kwietnia 1940 roku w Katyniu.
PS.
Zdjęcie nr. 1
Fotografia grupowa uczestników zjazdu absolwentów Wyższej Szkoły Wojennej z rocznika 1923 - 1924 w Warszawie. W ostatnim rzędzie trzeci z lewej przyszły Generał Maczek.
Zdjęcie nr. 2
Szwadron sztabowy podczas ćwiczeń przed inwazją. U góry od lewej: gen. Stanisław Maczek.
Zdjęcie nr. 3
Grób Generała Maczka na Cmentarzu Wojskowym w Bredzie - Niderlandy.
Niechciany Generał - Generał Brygady Stanisław Sosabowski.
Data wspomnienia: 28.6.2022
KU PAMIĘCI !!!
BOHATEROWI I LEGENDARNEMU TWÓRCY I DOWÓDCY 1-szej BRYGADY SPADOCHRONOWEJ - GENERAŁOWI BRYGADY STANISŁAWOWI SOSABOWSKIEMU !!!
Na londyńskiej paradzie zwycięstwa w 1946 roku, w której obok Anglików i Amerykanów maszerowali nawet sanitariusze z Fidżi i oddziały robocze z Seszeli - niestety ZABRAKŁO na niej Generała Stanisława Sosabowskiego i Jego Żołnierzy !!! Rząd Jego Królewskiej Mości na dwa tygodnie przed defiladą rozwiązał POLSKIE SIŁY ZBROJNE na ZACHODZIE !!!
Po wojnie
Brytyjczycy nie rozpieszczali swoich niedawnych towarzyszy broni - nawet tych pierwszoplanowych jak Generał Sosabowski.
Wyrzucali ich do cywila z jednorazową zapomogą w wysokości kilkuset funtów. Dobiegający sześćdziesiątki generał musiał zaczynać wszystko od nowa.
Generał Sosabowski został zdemobilizowany w lipcu 1948 roku. Już wtedy miał pod opieką swoją żonę i syna Stanisława Janusza, który w Powstaniu Warszawskim stracił wzrok.
Generał osiadł w Londynie. Swoje oszczędności zainwestował w zakład produkujący tapczany. Szybko jednak musiał zakończyć swoją działalność ze sporą stratą finansową i został bez środków do życia. Postawiony pod ścianą, w grudniu 1949-tego roku zaczął pracę jako magazynier w fabryce urządzeń elektrycznych CAV za wynagrodzeniem 6 funtów tygodniowo. Praktycznie cały dzień miał wypełniony obowiązkami służbowymi, wstawał o godzinie 5:30 a wracał z pracy o godzinie 18:00. Jego rola w magazynie sprowadziła się do monotonnego odbioru i wydawania materiałów, sprzątania magazynu i pilnowania akcesoriów znajdujących się na stanie magazynu. Dobiegający do sześćdziesiątki Generał Sosabowski pracował głównie na stojąco. Wykonywał tę ciężką pracę do 1966 roku, gdyż zwolniono go razem z innymi najstarszymi pracownikami fabryki.
W rok później - w 1967 roku 25 września zmarł na atak serca.
Życie Generała Sosabowskiego na emigracji nie skupiało się tylko i wyłącznie na pracy zarobkowej. Pomimo całodniowego zatrudnienia na etacie, Generał potrafił znaleźć czas na działalność społeczną i kombatancką. Był honorowym Seniorem Związku Polskich Spadochroniarzy, angażował się w powstanie i działalność Instytutu Historycznego im. Sikorskiego.
Dowódca polskich spadochroniarzy pisywał artykuły dla polskich czasopism wydawanych na Zachodzie (np. do pisma "Spadochron"). Generał Stanisław Sosabowski jest autorem napisanych na emigracji książek: "Najkrótszą drogą" oraz "Droga wiodła ugorem" (napisana tuż przed śmiercią).
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !!!
PANIE GENERALE JESTEŚ NIEZAPOMNIANY !!!
DZIĘKUJĘ !!!
Iwona Kasprzyk, 46236 Bottrop, Niemcy
Wnuczka ppor.rez. Tadeusza Juliusza Konarzewskiego herbu Pobóg - zamordowanego 13/14 kwietnia 1940 roku w Katyniu.
Zdjęcia
Data wspomnienia: ?.?.????
Stary Cmentarz przy ul. Ogrodowej w łodzi